Parti Komunis Perancis

Parti Komunis Perancis
Parti communiste français
SingkatanPCF
Setiausaha KebangsaanFabien Roussel
JurubicaraCécile Cukierman
Ian Brossat
PengasasLudovic-Oscar Frossard
Fernand Loriot
Marcel Cachin
Diasaskan30 Disember 1920 (1920-12-30)
PecahanFrench Section of the Workers' International
Ibu pejabat2, place du Colonel Fabien – 75019 Paris
AkhbarL'Humanité
Sayap pelajarUnion of Communist Students
Sayap beliaMouvement Jeunes Communistes de France
Keanggotaan (2016)▲ 56,595[1]
IdeologiKomunisme[2]
Soft Euroscepticism[3]
Kedudukan politikKiri jauh (sebelum 1977)
Haluan kiri (sejak 1977)[4]
Penggabungan EropahParty of the European Left
Penggabungan antarabangsaInternational Meeting of Communist and Workers' Parties
Kumpulan Parlimen EropahEuropean United Left–Nordic Green Left
Warna     Merah
Lagu parti"L'Internationale"
Assemblée Nationale
11 / 577
Senat Perancis
12 / 348
Parlimen Eropah
3 / 74
Presiden Majlis Kawasan
0 / 17
Majlis kawasan
1 / 101
Laman sesawang
www.pcf.fr Sunting ini di Wikidata
Politik France
Parti politik
Pilihan raya
Until 2008, the party was also member of Popular Front (1936–1938), CNFL (1940–1947) and the Plural Left (1997–2002)

Parti Komunis Perancis (Perancis: Parti communiste françaiscode: fr is deprecated , PCF) ialah sebuah parti politik berfahaman komunis di Perancis.

Ideologi

Parti ini kuat menentang ideologi kapitalisme yang dilihat harus "dibendung" kerana sistem tersebut menurut ia "kepenatan" dan "di ambang kemusnahan",[5]:177 lagi-lagi dengan insiden krisis kewangan 2007-2008 dan Kemelesetan Besar dilihat sebagai kesan utama sistem ekonomi ini/[5]:177Fenomena globalisasi dilihat parti ini sebagai mengesahkan pandangan evolusi sistem kapitalisme oleh Karl Marx dan Friedrich Engels.

Meskipun dengan kecenderungan fahaman parti ini yang berhaluan jauh kiri, ia tidak berdepan masalah bergabung kuasa dengan kabinet pemerintah sedia ada Perancis yang turut mempunyai parti lebih sentris seperti Parti Sosialis, tidak seperti parti-parti politik lain yang sefahaman dengan ia seperti gabungan Parti Antikapitalis Baru/Liga Revolusioner (Nouveau Parti anticapitaliste/Ligue communiste révolutionnaire) mahupun Lutte Ouvrière.

Kepimpinan

Setiausaha agung (1921–1994) dan setiausaha kebangsaan (sejak 1994)

  • Ludovic-Oscar Frossard: 4 Januari 1921 – 1 Januari 1923
  • Louis Sellier and Albert Treint, interim secretaries-general: 21 Januari 1923 – 23 Januari 1924
  • Louis Sellier: 23 Januari 1924 – 1 Julai 1924
  • Pierre Semard: 8 Julai 1924 – 8 April 1929
  • Collective secretariat (Henri Barbé, Pierre Celor, Benoît Frachon, Maurice Thorez): 8 April 1929 – 18 Julai 1930
  • Maurice Thorez: 18 Julai 1930 – 17 Mei 1964 (president between 17 Mei and his death on 11 Julai 1964)
    • Jacques Duclos, interim secretary-general: 17 Jun 1950 – 10 April 1953
  • Waldeck Rochet: 17 Mei 1964 – 17 Disember 1972 (deputy secretary-general dari 14 Mei 1961 hingga 17 Mei 1964)
    • Georges Marchais, interim secretary-general later deputy secretary-general dari Jun 1969 hingga 17 Disember 1972
  • Georges Marchais: 17 Disember 1972 – 29 Januari 1994
  • Robert Hue: 29 Januari 1994 – 28 Oktober 2001 (president between 28 Oktober 2001 and 8 April 2003)
  • Marie-George Buffet: 28 Oktober 2001 – 20 Jun 2010
  • Pierre Laurent: 20 Jun 2010 – 24 November 2018
  • Fabien Roussel: sejak 24 November 2018

Keputusan pilihan raya

Peringkat presiden

Tahun
pilihan raya 		Calon Pusingan pertama Pusingan kedua
# undian keseluruhan % undian keseluruhan # undian keseluruhan % undian keseluruhan
1969 Jacques Duclos 4,808,285 21.27 (#3)
1981 Georges Marchais 4,456,922 15.35 (#4)
1988 André Lajoinie 2,056,261 6.76 (#5)[6]
1995 Robert Hue 2,638,936 8.66 (#5)
2002 Robert Hue 960,480 3.37 (#11)
2007 Marie-George Buffet 707,268 1.93 (#7)
2012 Jean-Luc Mélenchon (as Left Front candidate) 3,985,089 11.10 (#4)

Peringkat umum

Perhimpunan Kebangsaan
Tahun pilihan raya Bil. undian diraih (pusingan pertama) Bil. kerusi diraih
# % # ±
1924 885,993 9.8
26 / 581
 ▬
1928 1,066,099 11.3
11 / 604
 ▼ 15
1932 796,630 8.3
10 / 607
 ▼ 1
1936 1,502,404 15.3
72 / 610
 ▲ 62
1945 5,024,174 26.2
159 / 586
 ▲ 87
1946 (Jun) 5,145,325 26.0
153 / 586
 ▼ 6
1946 (Nov) 5,430,593 28.3
182 / 627
 ▲ 29
1951 4,939,380 26.3
103 / 625
 ▼ 79
1956 5,514,403 23.6
150 / 595
 ▲ 47
1958 3,882,204 18.9
10 / 546
 ▼ 140
1962 4,003,553 20.8
41 / 465
 ▲ 31
1967 5,039,032 22.5
73 / 487
 ▲ 32
1968 4,434,832 20.0
34 / 487
 ▼ 39
1973 5,085,108 21.4
73 / 488
 ▲ 39
1978 5,870,402 20.6
86 / 488
 ▲ 13
1981 4,065,540 16.2
44 / 491
 ▼ 42
1986 2,739,225 9.8
35 / 573
 ▼ 9
1988 2,765,761 11.3
27 / 575
 ▼ 8
1993 2,331,339 9.3
24 / 577
 ▼ 3
1997 2,523,405 9.9
35 / 577
 ▲ 11
2002 1,216,178 4.8
21 / 577
 ▼ 14
2007 1,115,663 4.3
15 / 577
 ▼ 6
2012 1,792,923 6.9
7 / 577
 ▼ 8
2017 615,487 2.7
10 / 577
 ▲ 3

Parlimen Eropah

Tahun pilihan raya Bil. undian diraih Bil. kerusi diraih
# % # ±
1979 4,153,710 20.5
19 / 81
 ▬
1984 2,261,312 11.2
10 / 81
 ▼ 9
1989 1,401,171 7.7
7 / 81
 ▼ 3
1994 1,342,222 6.9
7 / 87
 ▬
1999 1,196,310 6.8
6 / 87
 ▼ 1
2004 1,009,976 5.9
2 / 74
 ▼ 4
2009 1,115,021 6.5
3 / 72
 ▲ 1
2014 1,252,730 6.6
1 / 74
 ▼ 2

Rujukan

  1. ^ "Vote présidentielle 2017" (PDF). L'Humanité. 26 November 2016. Dicapai pada 16 December 2017.
  2. ^ Nordsieck, Wolfram (2017). "France". Parties and Elections in Europe.
  3. ^ Benedetto, Giacomo; Quaglia, Lucia (2007). "The Comparative Politics of Communist Euroscepticism in France, Italy and Spain". Party Politics. 13 (4): 478–499. doi:10.1177/1354068807077957.
  4. ^ Cosseron, Serge (ed.). Le dictionnaire de l'extrême gauche
  5. ^ a b Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Bréchon
  6. ^ Pierre Juquin, PCF dissident polled 2.1% of the vote

Bacaan lanjut

  • Bell, D.S. and Byron Criddle. ''The French Communist Party in the Fifth Republic.'' (1994)
  • Joly, Danièle. ''The French Communist Party and the Algerian War.'' (1991)
  • Kemp, Tom. ''Stalinism in France: The first twenty years of the French Communist Party.'' London: New Park, 1984.
  • Raymond, Gino G. ''The French Communist Party during the Fifth Republic: A Crisis of Leadership and Ideology.'' Basingstoke: Palgrave Macmillan, 2005.
  • Sacker, Richard. ''A Radiant Future. The French Communist Party and Eastern Europe, 1944-1956.'' Peter Lang, 1999.

Pautan luar

  • Laman web rasmi parti
  • Laman web ramsi lidah parti L'Humanité