Hexanal
| Hexanal[1][2][3] | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
 | ||||
Structuurformule van hexanal | ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | ||||
| IUPAC-naam | Hexanal | |||
| Andere namen | Hexaanaldehyde Aldehyde C-6 Capronaldehyde | |||
| Molmassa | 100,161 g/mol | |||
| SMILES | O=CCCCCC | |||
| CAS-nummer | 66-25-1 | |||
| PubChem | 6184 | |||
| Wikidata | Q420698 | |||
| Beschrijving | Heldere, kleurloze vloeistof | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Dichtheid | 0,815 g/cm³ | |||
| Smeltpunt | -20 °C | |||
| Kookpunt | 130-131 °C | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Hexanal, ook bekend onder de namen hexaanaldehyde en caproaldehyde is een onvertakt aldehyde dat toegepast wordt als component in fruitig ruikende aroma's.[4] De geur lijkt op pas gemaaid gras, net als die van Z-hex-3-enal.[5] De stof is een natuurproduct en ontstaat onder andere bij de ontleding van gingerol, dat verantwoordelijk is voor de scherpe smaak van gember. Hexanal beschermt fruit tegen rotten, toepassingsmogelijkheden hiervoor worden nog onderzocht.[6] De geur van groene erwten wordt deels veroorzaakt door hexanal.[7]
De eerste synthese van hexanal werd in 1907 gepubliceerd door P. Bagard.[8]
| Bronnen, noten en/of referenties Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Hexanal op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
|
