Leo Hendrikx

Foto gewenst
Heeft u een foto gemaakt die u ter beschikking wilt stellen?
Klik hier om deze te uploaden.

Leonard Willem Marie (Leo) Hendrikx (Roermond, 23 september 1923[1] – Heythuysen, 2 april 2023[2][3]) was een Nederlandse Engelandvaarder.

Tweede Wereldoorlog

Hendrikx was een 16-jarige gymnasiast toen in 1940 de Duitse bezetters zijn woonplaats Horn binnenmarcheerden. Met vrienden maakte hij een plan om naar Engeland te gaan, om zich aan te sluiten bij de Nederlandse krijgsmacht.[4]

Hij vertrok in 1941. Via Spanje en Curaçao kwam Hendrikx terecht in Noord-Amerika, waar hij een training van drie maanden als militair kreeg. In 1942 vertrok hij als basis militair per schip naar Groot-Brittannië, waar hij werd opgeleid tot jachtvlieger op de Spitfire. Op 21 april 1944 ontving hij zijn militair vliegbrevet. In maart 1945 kwam hij bij het 322 Dutch Squadron RAF, dat gestationeerd was in Schijndel.[5]

Net voor de bevrijding in 1945 werd hij boven de Warkense Molen in Warnsveld neergehaald door Duits luchtafweergeschut.[6] Hij liep daarbij ernstige brandwonden op. Hendrikx werd gevangen genomen door de Duitsers, maar werd twee weken later, op 13 mei 1945, door de Canadezen bevrijd.

Na de oorlog

Na de oorlog vloog Hendrikx nog drie jaar bij de luchtmacht. Hij studeerde aan de Universiteit van Wageningen en ging daarna werken als manager bij Heineken.[7] Tot 1955 vloog hij nog geregeld Spitfire en Gloster Meteor.

In 2021 vloog hij, als 97-jarige, nog eenmaal met een Spitfire.[6]

Overlijden

Hendrikx overleed in april 2023, op 99-jarige leeftijd, als een van de nog laatst levende Engelandvaarders. Ook was hij de oudste nog levende vlieger van de luchtmacht, die tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft gevlogen.[8] Zijn afscheidsdienst in Horn, op 8 april 2023, werd onder anderen bijgewoond door burgemeester Désirée Schmalschläger van de gemeente Leudal en Marco Kroon, drager van de Militaire Willemsorde.[2] Als eerbetoon vloog tijdens het binnendragen van de kist in de Sint Martinuskerk een Spitfire in een missing man-formatie boven het kerkplein.[9][2]

Onderscheidingen

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Leo Hendrikx. www.rhegie.com. Gearchiveerd op 9 april 2023. Geraadpleegd op 8 april 2023.
  2. ↑ a b c Laarman, Maura, Afscheid Engelandvaarder Leo Hendrikx in volle kerk. www.1limburg.nl (8 april 2023). Gearchiveerd op 8 april 2023. Geraadpleegd op 8 april 2023.
  3. ↑ redactie, De, Uitvaart Engelandvaarder Leo Hendrikx zaterdag in Horn. www.1limburg.nl (4 april 2023). Gearchiveerd op 8 april 2023. Geraadpleegd op 8 april 2023.
  4. ↑ 'Wat ging er gebeuren met ons land, met ons?'. Nederlands Veteraneninstituut. Gearchiveerd op 9 april 2023. Geraadpleegd op 8 april 2023.
  5. ↑ Hölsgens, John, Leo Hendrikx doorkruiste nog één keer het luchtruim in een Spitfire. Leudal (31 augustus 2021). Gearchiveerd op 8 april 2023. Geraadpleegd op 8 april 2023.
  6. ↑ a b Raymond Boere, WOII-veteraan Leo (97) in de wolken: na 76 jaar nog één keer vliegen in ‘zijn’ Spitfire. AD.nl (30 augustus 2021). Gearchiveerd op 8 april 2023. Geraadpleegd op 8 april 2023.
  7. ↑ Vereniging van Gepensioneerden bij Heineken, december 2020. Gearchiveerd op 8 april 2023. Geraadpleegd op 8 april 2023.
  8. ↑ a b Defensie, Ministerie van, Engelandvaarder en WO II-vlieger Leo Hendrikx (99) overleden - Nieuwsbericht - Defensie.nl. www.defensie.nl (4 april 2023). Gearchiveerd op 9 april 2023. Geraadpleegd op 8 april 2023.
  9. ↑ Afscheid van Engelandvaarder Leo Hendrikx (99) met overvliegende Spitfire. nos.nl (8 april 2023). Gearchiveerd op 8 april 2023. Geraadpleegd op 8 april 2023.
  10. ↑ De Schakel, april 2018. Gearchiveerd op 8 april 2023. Geraadpleegd op 8 april 2023.
  11. ↑ Henk Schmitz, Kapitein-vlieger bd. Leo Hendrikx gehuldigd met Ereteken voor Orde en Vrede. De Limburger (11 augustus 2019). Gearchiveerd op 8 april 2023. Geraadpleegd op 8 april 2023.