Lignocerinezuur

Lignocerinezuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule
Algemeen
Molecuulformule C24H48O2
IUPAC-naam n-tetracosaanzuur
Molmassa 368,63 g/mol
SMILES
O=C(O)CCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCC
InChI
1/C24H48O2/c1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12-13-14-15-16-17-18-19-20-21-22-23-24(25)26/h2-23H2,1H3,(H,25,26)
CAS-nummer 557-59-5
EG-nummer 209-180-7
PubChem 11197
Wikidata Q422634
Vergelijkbaar met Beheenzuur
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Smeltpunt 87,5 °C
Slecht oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Lignocerinezuur is een carbonzuur, een onvertakt verzadigd vetzuur met formule C23H47COOH.

Voorkomen

Het is als vrij vetzuur, alcohol (tetracosanol) of in estervorm slechts in zeer lage concentraties aanwezig in gebruikelijke commerciële plantaardige oliën, behalve pindaolie waarvan het ongeveer 1% uitmaakt. De olie afkomstig uit de zaden van Adenanthera pavonina L. (Engelse naam: red sandalwood tree) bevat tot 25% lignocerinezuur; andere mogelijke bronnen zijn carnaubawas (30%) en rijstzemelenwas (rice bran wax) (40%). De residu's van het sulfaat- of Kraft-proces voor het maken van cellulose uit hout bevatten natriumzouten van vetzuren, waaronder lignocerinezuur.[1]

De olie die uit de dunne pel rond pinda's bekomen wordt, is een potentiële commerciële bron van beheenzuur en lignocerinezuur.[2]

Toepassing

Samen met het vergelijkbare vetzuur beheenzuur kan lignocerinezuur in cosmetica gebruikt worden omwille van de bevochtigende en verzachtende werking. Het zou kunnen gebruikt worden in hairconditioners, huidcrèmes en -oliën.[1]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. a b U.S. Patent 8791281, "Method for the Production of Lignoceric Acid" van 29 juli 2014 aan Miguel Angel Fuenzalida Diaz et al., Pontificia Universidad Catolica de Valparaiso (Chili)[dode link]
  2. "USDA Scientists Find Treasure in Peanut Skins.", US Department of Agriculture, 12 december 1996