Operatie Albion

Operatie Albion
Onderdeel van Eerste Wereldoorlog
De amfibische operaties tijdens operatie Albion (10-20 oktober)
Datum 18 september 20 oktober 1917
Locatie Oostzee
Resultaat Duitse overwinning
Strijdende partijen
Duitse Keizerrijk Russische Rijk
Verenigd Koninkrijk
Leiders en commandanten
Oskar von Hutier
Hugo von Kathen
Ludwig von Erstoff
Erhardt Schmidt
Mikhail Bakhirev
Vasily Altvater
Troepensterkte
1 slagkruiser
10 slagschepen
9 lichte kruisers
1 mijnenkruiser
50 torpedobootjagers
6 U-Boten
19 transportschepen
6 luchtschepen
102 jachtvliegtuigen
24.500 soldaten
8.500 paarden
2.400 voertuigen
150 machinegeweren
54 kanonnen
12 mortieren
2 slagschepen
2 kruisers
1 pantserkruiser
3 kanonneerboten
21 torpedobootjagers
3 onderzeeboten
Ongeveer 24.000 soldaten
Verliezen
1 torpedobootjager
7 mijnenvegers
9 trawlers en kleinere voertuigen
Vele schepen beschadigd door zeemijnen
5 vliegtuigen neergeschoten
165 doden en 60 gewonden (marine)
54 doden en 141 gewonden (landleger)
Slagschip Slava verloren
Destoyer Grom gezonken
Onderzeeboot HMS C32 verloren
20.130 gevangenen
141 kanonnen (47 zware)
130 machinegeweren
40 vliegtuigen
Portaal  Portaalicoon   Eerste Wereldoorlog

Operatie Albion (Duits: Unternehmen Albion) was een Duitse amfibische aanval in september en oktober 1917 op de West-Estlandse eilanden, onderdeel van Estland, dat deel uitmaakte van het Russische Rijk.

Strategische betekenis

Panorama van het Duitse landingsgebied aan de Tagalahtbaai

Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog werden de eilanden door zowel Rusland als Duitsland van weinig strategische waarde geacht. Na de Russische Revolutie van 1917 kwam de Oberste Heeresleitung echter tot de conclusie dat het bezetten van de eilanden de weg vrij zou maken voor een verovering van Petrograd (Sint-Petersburg).

De aanval

De Duitse marine verwijderde voor de kust liggende zeemijnen en schakelde kustbatterijen uit. De landingen begonnen op 11 oktober 1917 met een aanval op de kust van de Tagalahtbaai van het eiland Saaremaa. De Duitsers hadden op 16 oktober het eiland geheel in handen. Het Russische leger evacueerde vervolgens het nabij liggende eiland Muhu op 18 oktober.

Na twee mislukte pogingen wisten Duitse troepen ook te landen op Hiiumaa dat ze op 19 oktober innamen. De Russische Baltische vloot leed grote verliezen en moest zich uit de Straat van Suur terugtrekken. De Duitsers maakten na een week van gevechten bekend dat ze 20.000 man gevangen hadden genomen en 100 kanonnen veroverd.

Slagorde

Het Duitse slagschip Grosser Kurfürst tijdens Operatie Albion

Duitse eenheden

  • 42ste Infanteriedivisie
  • 2de Fietsersbrigade
  • Sonderverband (Vice-admiraal Erhard Schmidt)
    • Vlaggenschip: SMS Moltke
    • III Eskader: Dreadnoughts SMS König, SMS Bayern, SMS Grosser Kurfürst, SMS Markgraf en SMS Kronprinz (Vice-admiraal Paul Behncke)
    • IV Eskader: Dreadnoughts SMS Kaiser, SMS Friedrich der Große, SMS Kaiserin, SMS Prinzregent Luitpold en SMS König Albert (Vice-admiraal Wilhelm Souchon)
    • Verkenningsgroep II: Kruisers Königsberg , Karlsruhe , Danzig , Frankfurt en Nürnberg (Schout-bij-nacht Ludwig von Reuter)
    • Verkenningsgroep VI: kruisers Kolberg , Strassburg , Augsburg , Nautilus en Blitz (Schout-bij-nacht Albert Hopman)
    • Vlaggenschip torpedoboten : Emden
    • Flottiel II: 10 schepen
    • Flottiel VIII: 11 schepen
    • Flottiel VI: 11 schepen
    • Flottiel VII: 7 schepen
    • U-bootflottiel Kurland: 6 onderzeeboten
    • Sperrbrechergruppe (Mijnenvegers)
    • Sperrbrechergruppe II (Mijnenvegers)
      • 3de Halfflottiel
      • 4de Halfflottiel
      • 8ste Halfflottiel

Russische eenheden

Britse eenheden

  • Onderzeeërs HMS C26, HMS C27 en HMS C32
Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Operation Albion op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.