Star Trek V: The Final Frontier

Star Trek V: The Final Frontier
Logo van The Final Frontier
Tagline	The Enterprise is back. This time, have they gone too far?
Regie	William Shatner
Producent	Harve Bennett
Scenario	William Shatner Harve Bennett David Loughery
Hoofdrollen	William Shatner Leonard Nimoy DeForest Kelley
Muziek	Jerry Goldsmith
Cinematografie	Andrew Laszlo
Distributie	Paramount Pictures
Première	9 juni 1989
Genre	sciencefiction
Speelduur	107 minuten
Taal	Engels
Land	Verenigde Staten
Budget	$ 27.800.000[1]
Opbrengst	$ 70.210.000[1]
Gewonnen prijzen	3 gouden frambozen
Overige nominaties	6 gouden frambozen
Voorloper	Star Trek IV: The Voyage Home
Vervolg	Star Trek VI: The Undiscovered Country
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal    Film

Star Trek V: The Final Frontier is een Amerikaanse film uit 1989 van regisseur William Shatner. Het is de vijfde Star Trekfilm.

Verhaal

Tijdens hun vakantie in Yosemite National Park wordt de bemanning van de USS Enterprise NCC-1701A opgeroepen voor een urgente missie naar de planeet Nimbus III, waar de Vulcan Sybok de ambassadeurs van de Federatie, Klingons en het Romulaanse Rijk heeft gegijzeld. Sybok blijkt de halfbroer van Spock te zijn. Hij heeft de gijzeling opgezet om een ruimteschip naar de planeet te lokken. Door zijn bijzondere geestelijke vermogens (hij kan iedereen helpen om mentaal trauma's uit die persoons verleden te confronteren en te overwinnen) kan hij het bevel over de Enterprise overnemen.

Een Klingoncommandant genaamd Klaa ontdekt de missie van de Enterprise en zet de achtervolging in met een Bird of Prey, in de hoop Kirk te vangen of zelfs te vermoorden.

Sybok wil met de Enterprise de Great Barrier, een sterk energieveld, doorbreken om de mythische planeet Sha Ka Ree (ook wel bekend als Eden) te bereiken. Sybok gelooft dat op deze planeet een goddelijk wezen woont. Sybok zou een visioen hebben gehad over dit wezen.

Kirk gaat uiteindelijk overstag en stelt een samenwerking met Sybok voor. De Enterprise weet met succes het energieveld te doorbreken, gevolgd door de Bird of Prey van Klaa. Eenmaal in het energieveld betreden Kirk, Sybok, McCoy en Spock de planeet. Een vreemd energiewezen verschijnt voor hen en doet zich voor als God.

Maar het goddelijke wezen blijkt uiteindelijk een kwaadwillend buitenaards wezen te zijn, dat Sybok visioenen heeft gestuurd om zo in het bezit van een ruimtevaartuig te komen waarmee het zijn planeet kon verlaten. Sybok beseft zijn fout, en offert zijn eigen leven op om het wezen af te leiden zodat de anderen kunnen ontsnappen. Spock overtuigt de Klingon ambassadeur om Klaa te bevelen Kirk te redden. Tevens vernietigt de Bird of Prey het wezen. Klaa verontschuldigt zich tegenover Kirk, daar zijn aanval op de Enterprise niet was goedgekeurd door de Klingon ambassade.

Kirk, Bones en Spock keren terug naar de Aarde om hun vakantie voort te zetten.

Rolbezetting

Achtergrond

Screenplay

Shatner wilde dat de romanschrijver Eric Van Lustbader de screenplay zou schrijven, maar Lustbader en Paramount konden niet tot een financiële overeenstemming komen. Nicholas Meyer, schrijver/regisseur van Star Trek II: The Wrath of Khan en schrijver van Star Trek IV: The Voyage Home, kreeg toen de baan aangeboden. Hij moest dit echter afslaan omdat hij bezig was met een andere film. Daarom nam Meyers de taak op zich.

Humor

Een van de punten van kritiek die de film kreeg was de vele humor, die overduidelijk achteraf in de film was gestopt. Dit moest op verzoek van Paramount. De oorspronkelijke verhaallijn van William Shatner was veel donkerder, maar na het succes van de humoristische film Star Trek IV: The Voyage Home stond Paramount erop dat ook het verhaal van deze film een lichtere ondertoon zou krijgen.

Special effects

Een ander punt van kritiek waren de special effects. In de vorige Star Trek films werden de meeste effecten gedaan door Industrial Light and Magic, maar zij waren tijdens de productie van Star Trek V bezig met de tweede en derde Back to the Future films. In het tijdschrift Starburst werd zelfs vermeld dat de effecten die nodig zouden zijn zo duur waren, dat ILM "zichzelf uit de markt prijsde." In plaats daarvan werden de effecten gedaan door een veel kleiner bedrijf, Associates & Ferren.

Oorspronkelijk zou op het einde een scène zitten waarin Kirk wordt achtervolgd door een rotsmonster. Dit werd geschrapt omdat het kostuum volgens Shatner niet realistisch genoeg was. Vanwege tijdgebrek kon Shatner ook geen nieuwe scènes filmen, en moest daarom maar scènes van de valse God hergebruiken. Beeldmateriaal van de rotsmonsterscène werd wel verwerkt in de special edition dvd van de film uit 2003.

Opbrengsten

The Final Frontier bracht in de V.S. 52.210.049 dollar op, en wereldwijd ongeveer 70 miljoen dollar, bij een budget van 27.800.000 dollar.^[2] Dit werd, ondanks dat het een redelijke opbrengst was, gezien als een financiële mislukking. De film leverde maar ongeveer de helft op van wat The Voyage Home had opgebracht. Al snel na het weekend van de première, waarin de film 17.375.648 dollar opbracht, nam de populariteit van de film af.^[3]

Gene Roddenberry's reactie

Star Trek bedenker Gene Roddenberry grapte over de elementen in de film dat ze "apocryphal at best" waren. Hij vond ook het idee dat Spock een half-broer had maar niets. Desondanks zag hij de film wel als onderdeel van de Star Trek continuïteit.^[4]

Prijzen/nominaties

Star Trek V: The Final Frontier werd in 1990 genomineerd voor 6 Golden Raspberry Awards, waarvan hij er 3 won:

• Slechtste acteur (William Shatner) – gewonnen
• Slechtste regisseur (William Shatner) – gewonnen
• Slechtste film – gewonnen
• Slechtste film van het decennium
• Slechtste screenplay
• Slechtste mannelijke bijrol (DeForest Kelley).

Trivia

• De dans- en zangscene van Nyota Uhura werd helemaal door Nichelle Nichols zelf uitgevoerd. Maar uiteindelijk besloot de studio om het over te laten zingen door de groep Hiroshima, zeer tot ongenoegen van Nichelle Nichols.
• De geschrapte scène waarin Kirk door een rotsmonster wordt achtervolgd, werd geparodieerd in de film Galaxy Quest uit 1999.

Externe link

• Star Trek V: The Final Frontier op Memory Alpha