5 Grupa Artylerii

5 Grupa Artylerii (5 GA) – oddziały i pododdziały artylerii organicznej wielkich jednostek piechoty i kawalerii oraz artylerii Odwodu Naczelnego Wodza stacjonujące na terenie Okręgu Korpusu Nr V i podporządkowane dowództwu 5 Grupy Artylerii.

5 Grupa Artylerii została utworzona w terminie do 15 stycznia 1929 r. na podstawie rozkazu L. 1019/Org. ministra spraw wojskowych z dnia 31 grudnia 1928 r. Proces formowania grupy zakończony został w marcu tego roku. Dowództwo grupy powstało na bazie dotychczasowego 5 Okręgowego Szefostwa Artylerii.

Minister spraw wojskowych rozkazem B. Og. Org. 403 Tjn. Org. II, ogłoszonym 18 maja 1929, przydzielił 2 dywizjon pociągów pancernych pod względem wyszkolenia do 5 Grupy Artylerii^[1].

Obsada personalna

Dowództwo Artylerii Okręgu Generalnego „Kraków”

• ppłk art. Marian Bolesławicz (XI 1918 – IV 1919)

Sztabowy oficer inspekcyjny artylerii Okręgu Generalnego „Kraków”

• mjr art. Erwin Mehlem
• mjr art. Władysław Munnich (od 9 VII 1920)

Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr V 1921–1926

• szef – gen. dyw. Ignacy Kazimierz Ledóchowski (1923 – 10 IV 1925^[2])
• szef – płk Ryszard Frendl (od 10 IV 1925)
• zastępca szefa – płk art. Karol Grodzicki (od X 1925 ze stanowiska dowódcy 21 pap)

5 Okręgowe Szefostwo Artylerii 1926–1928

• szef – płk art. Jan Maciej Bold (VIII 1927 – III 1929)
• zastępca szefa – płk art. Jan Maciej Bold (V – VIII 1927)

5 Grupa Artylerii 1929–1939

• płk art. Jan Maciej Bold (III – X 1929)
• płk art. Aleksander Batory (od X 1929)
• płk art. Aleksander Hertel (1936 - 1937)
• płk art. Leon Bogusławski (do 1939)

Ordre de Bataille 5 Grupy Artylerii w 1939

Dowództwo 5 Grupy Artylerii w Krakowie

• dowódca – płk art. Leon Bogusławski do 1939 → dowódca artylerii Armii „Kraków”
• I oficer sztabu
• II oficer sztabu

artyleria ONW:

• 5 pułk artylerii ciężkiej w Krakowie

artyleria wielkich jednostek:

• 6 pułk artylerii lekkiej w Krakowie
• 21 pułk artylerii lekkiej w Białej (III dywizjon w Cieszynie)
• 23 pułk artylerii lekkiej w Będzinie (II dywizjon Żorach)
• 5 dywizjon artylerii konnej w Oświęcimiu
• 2 dywizjon pociągów pancernych w Niepołomicach

Przypisy

Bibliografia

• Almanach oficerski na rok 1923/24. Dział III Organizacja Wojska Polskiego, zeszyt 2, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923.
• Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3.
• Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918-1939, Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974, ss. 203-250.
• RomanR. Łoś RomanR., Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069 .brak strony (książka)
• Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I.