Ahmadou Kourouma : Życiorys, Twórczość, Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Ahmadou Kourouma

Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1927
Boundiali

Data i miejsce śmierci

11 grudnia 2003
Lyon

Narodowość

iworyjska

Język

francuski

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Cytaty w Wikicytatach

Ahmadou Kourouma (ur. 24 listopada 1927 w Boundiali, zm. 11 grudnia 2003 w Lyonie) – francuskojęzyczny pisarz z Wybrzeża Kości Słoniowej.

Życiorys

Kourouma urodził się 24 listopada 1927 roku w Boundiali; wywodził się z grupy etnicznej Malinke, której język wykorzystał w swojej twórczości. Spędził dzieciństwo w Gwinei, po czym uczył się w szkole średniej w Bamako w Mali. Został wcielony do wojska francuskiego, w latach 1950–1954 brał udział w kampaniach wojskowych w Indochinach. Studiował matematykę w Paryżu i Lyonie, ożenił się z Francuzką. W tym okresie wstąpił do partii komunistycznej^[1]^[2].

Wrócił do Wybrzeża Kości Słoniowej w 1960 roku po uzyskaniu przez ten kraj niepodległości, mimo to szybko znalazł sobie wrogów w rządzie Félixa Houphouëta-Boigny'ego i w 1963 roku trafił do więzienia^[2]^[3]. Zadebiutował w 1968 roku powieścią Fama Dumbuya, najprawdziwszy Dumbuya na białym koniu, która była satyrą na współczesną politykę afrykańską i pokłosie europejskiego kolonializmu Po wygnaniu z ojczyzny przebywał na emigracji w Algierii do 1969 roku, po czym przez pewien okres zajmował stanowiska administracyjne w Kamerunie i Togo, zanim w końcu powrócił do ojczyzny. Ze względu na zamieszki w kraju, w 2002 roku wyjechał do Lyonu, gdzie zmarł 11 grudnia 2003 roku^[2].

Był jednym z najbardziej znanych frankofońskich pisarzy afrykańskich we Francji, gdzie określano go mianem „afrykańskiego Woltera”. Był laureatem licznych wyróżnień, w tym nagrody Nouveaux Droits de l'Homme i Prix Renaudot^[1]^[2].

Twórczość

Książki dla dzieci

Yacouba, chasseur africain (1998)
Le Chasseur, héros africain (1999)
Le Griot, homme de parole (1999)
Le Prince, homme de pouvoir (2000)
Le Forgeron, homme de savoir (2000)

Powieści

Soleils des indépendances (1968), pol. Fama Dumbuya, najprawdziwszy Dumbuya na białym koniu. Zbigniew Stolarek (tłum.). Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975.
Monnè, outrages et défis (1990)
En attendant le vote des bêtes sauvages (1994)
Allah n’est pas obligé (2000)
Quand on refuse on dit non (2004), pośmiertnie

Sztuki

Le diseur de vérité (1998)

Źródło^[4]

Przypisy

↑ ^a ^b Ahmadou Kourouma, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-08-19] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d DouglasD. Johnson DouglasD., Obituary: Ahmadou Kourouma, „The Guardian”, 5 stycznia 2004, ISSN 0261-3077 [dostęp 2019-08-19] (ang.).
↑ PatrickP. Corcoran PatrickP., The Cambridge Introduction to Francophone Literature, Cambridge University Press, 25 października 2007, s. 93, ISBN 978-1-139-46574-8 [dostęp 2019-08-19] (ang.).
↑ BernadetteB. Kassi-Krécoum BernadetteB., Bibliographie indicative d'Ahmadou Kourouma, „Nouvelles Études Francophones”, 22 (2), 2007, s. 79–91, ISSN 1552-3152, JSTOR: 25702070 [dostęp 2019-08-19] (fr.).