Al-Mustadi ibn Isma’il
| sułtan Maroka | |
| Okres | od 1738 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | Abdullah ibn Ismail |
| Okres | od 1742 |
| Poprzednik | Abdullah ibn Ismail |
| Następca | Abdullah ibn Ismail |
| Okres | od 1747 |
| Poprzednik | Abdullah ibn Ismail |
| Następca | Abdullah ibn Ismail |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | prawdopodobnie lata 90. XVII wieku |
| Data i miejsce śmierci | 1759 |
| Ojciec | |
Al-Mustadi ibn Isma’il (arab. المستضيئ بن إسماعيل; ur. prawdopodobnie w latach 90. XVII wieku, zm. 1759 w Sidżilmasa, dzisiejsze Ar-Risani) – sułtan Maroka z dynastii Alawitów w latach 1738–1740, 1742–1743 i 1747–1748[1].
Życiorys
Był synem Maulaja Isma’ila, edukowano go prywatnie[2]. Po śmierci ojca rozgorzały walki między siedmioma synami o schedę po nim. Po raz pierwszy proklamowano go sułtanem 24 czerwca 1738 po obaleniu jego brata Muhammada II ibn Isma’ila. Wkroczył do Fezu 13 lipca i wówczas realnie przejął władzę[2]. W lutym 1740 tronu pozbawił go kolejny z braci, Abd Allah ibn Isma’il, który w kolejnym roku przejściowo sam utracił władzę na rzecz Zajn al-Abidina. Al-Mustadi jeszcze dwukrotnie pozbawił Abdullaha ibn Ismaila tronu: po raz pierwszy między lutym 1742 a majem 1743, po raz drugi między lipcem 1747 a październikiem 1748[2]. Następnie zaniechał starań o tron i przeniósł się do Sidżilmasy, gdzie zmarł w 1759. Jest tam pochowany[2].
Przypisy
- p
- d
- e
| Idrysydzi |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Fatymidzi |
| ||||||
| Almorawidzi |
| ||||||
| Almohadzi |
| ||||||
| Marynidzi |
| ||||||
| Sułtani |
| ||||||
| Wattasydzi |
| ||||||
| Sułtani |
| ||||||
| Sadyci |
| ||||||
| Sułtani |
| ||||||
| Alawici |
|
- p
- d
- e
| Dynastia Marynidów |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dynastia Wattasydów |
| ||||||
| Dynastia Saadytów |
| ||||||
| Dynastia Alawitów |
| ||||||
