Alfredo Pacini
| Kardynał diakon | ||
| ||
| Kraj działania | Włochy | |
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1888 | |
| Data i miejsce śmierci | 23 grudnia 1967 | |
| Nuncjusz apostolski w Szwajcarii | ||
| Okres sprawowania | 1960–1967 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | ||
| Nominacja biskupia | kwiecień 1946 | |
| Sakra biskupia | 11 czerwca 1946 | |
| Kreacja kardynalska | 26 czerwca 1967 | |
| Kościół tytularny | Ss. Angeli Custodi a Città Giardino | |
| Data konsekracji | 11 czerwca 1946 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Angelo Giuseppe Roncalli | ||||||||||
| Współkonsekratorzy | Louis Le Hunsec | ||||||||||
| |||||||||||
Alfredo Pacini (ur. 10 lutego 1888 w Capannori, archidiecezja Lucca; zm. 23 grudnia 1967 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, dyplomata watykański, kardynał.
Życiorys
Studiował w seminarium w Lucca i przyjął tam święcenia kapłańskie 25 lipca 1913. W archidiecezji Lucca pracował jako duszpasterz oraz wykładał w miejscowym seminarium, z przerwą na służbę kapelana w okresie I wojny światowej. Otrzymał tytuły honorowego szambelana papieskiego (1924) oraz prałata domowego (1935).
Od 1924 pracownik dyplomacji Watykanu, był sekretarzem i audytorem w nuncjaturze w Jugosławii (1924-1933), audytorem w nuncjaturze w Polsce (1935-1944), radcą w nuncjaturze we Francji (1944-1946). W kwietniu 1946 został mianowany arcybiskupem tytularnym Germia (sakry biskupiej udzielił mu 11 czerwca t.r. w Paryżu Angelo Giuseppe Roncalli, nuncjusz we Francji) oraz nuncjuszem na Haiti i Santo Domingo.
W latach 1949-1960 był nuncjuszem w Urugwaju, następnie w Szwajcarii. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II (1962-1965). 26 czerwca 1967 papież Paweł VI nadał mu godność kardynalską, przydzielając tytuł prezbitera SS. Angeli Custodi a Citta Giardino.
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
