Andrzej Nils Uggla

Andrzej Nils Uggla

Państwo działania	Szwecja
Data i miejsce urodzenia	30 marca 1940 Warszawa
Data i miejsce śmierci	27 stycznia 2011 Uppsala
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: literaturoznawstwo
Alma Mater	Uniwersytet Gdański
Doktorat	1977 – filozofia Uniwersytet Uppsalski
Habilitacja	1988 – polonistyka
Profesura	2004
Pracownik naukowy
uczelnia	Uniwersytet Uppsalski
Okres zatrudn.	1977 – 2011
Odznaczenia

Andrzej Nils Uggla (ur. 30 marca 1940 w Warszawie^[1], zm. 27 stycznia 2011 w Uppsali^[2]) – literaturoznawca, badacz relacji szwedzko-polskich oraz historii emigracji polskiej w Szwecji, profesor Uniwersytetu Uppsalskiego^[3].

Życiorys

Syn Hjalmara i Zofii Zbrodzińskiej, wychował się w Olsztynie^[4]. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Gdańskim (1966), gdzie był seminarzystą Marii Janion^[5][6][7]. W wieku 26 lat wyjechał do Szwecji, gdzie od 1977 roku pracował w Instytucie Slawistyki, a później Instytucie Badań nad Wielokulturowością Uniwersytetu w Uppsali. W ramach tego drugiego współtworzył seminarium historii Polski oraz dwujęzyczne wydawnictwo Acta Sueco Polonica^[8]. Publikował prace z pogranicza literatury, kulturoznawstwa i socjologii. Przełożył na szwedzki m.in. dramaty Witkacego i Stanisława Wyspiańskiego. Był autorem ponad 150 artykułów naukowych, szkiców i monografii^[9]. Utrzymywał kontakty z wieloma wybitnymi ludźmi polskiej kultury, między innymi z reżyserem Jerzym Kreczmarem przy okazji jego ostatniej realizacji reżyserskiej jaką był Mistrz Olof Augusta Strindberga^[10][11].

Uggla był członkiem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie (Londyn), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (Warszawa) oraz Związku Pisarzy Szwedzkich^[11]. W 1989 roku prezydent Ryszard Kaczorowski odznaczył go Złotym Krzyżem Zasługi^[6]. W 1995 prezydent Lech Wałęsa odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej^[6]. W 1999 roku Polski Ośrodek Międzynarodowego Instytutu Teatralnego przyznał mu Nagrodę im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w uznaniu zasług w popularyzacji polskiego teatru na świecie. W 2001 roku Polonia szwedzka przyznała mu tytuł Polaka Roku^[9][6][7].

Wybrane publikacje

• Strindberg a teatr polski w latach 1890-1970 (1977, wyd. polskie 2000)^[9]
• Polen i svensk press under andra världskriget (1986; obraz Polaków w prasie szwedzkiej podczas II wojny światowej)
• Polacy w Szwecji w latach II wojny światowej (1996; w języku polskim)

Przypisy