Bagrowate

Ten artykuł dotyczy rodziny ryb. Zobacz też: rośliny kosatkowate.
Bagrowate
Bagridae[1]
Bleeker, 1858
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – Batasio batasio
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

sumokształtne

Rodzina

bagrowate

Typ nomenklatoryczny

Bagrus Bosc, 1816

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Bagrowate[2], kosatkowate[3] (Bagridae) – rodzina ryb sumokształtnych (Siluriformes). Większe gatunki są poławiane gospodarczo i w wędkarstwie dla cenionego mięsa. Mniejsze są hodowane w akwariach. Przykładowymi przedstawicielami rodziny są bagr ubangijski (Bagrus ubangensis), bagr kobaltowy (Mystus vittatus) i kosatka pstra (Pelteobagrus fulvidraco) nazywana również kosatką skrzypiącą.

Zasięg występowania

Znaczne obszary Afryki, Azja Mniejsza, Rosja, Korea, Chiny, Japonia i Borneo. Występują głównie w stojących i wolno płynących wodach słodkich, rzadziej w słonych i słonawych.

Cechy charakterystyczne

Ciało gładkie, bez łusek, przeważnie o długości do 40 cm. Dymorfizm płciowy wyraźnie uwidoczniony: samce są większe od samic, nasada ogona oraz płetwy samców są dłuższe[4]. Mocny kolec w płetwie grzbietowej i w płetwach piersiowych wyposażony w mechanizm blokujący działający jak zatrzask, który uniemożliwia zgięcie kolca, jeśli ten znajdzie się w pozycji wyprostowanej; kolce piersiowe są ząbkowane, nie występują gruczoły jadowe. Największa wśród sumokształtnych płetwa tłuszczowa, o zróżnicowanej długości. Do 4 par dobrze rozwiniętych wąsików, w tym co najmniej jedna para jest wydłużona. Śluz wielu gatunków zawiera substancje trujące. Samce opiekują się ikrą i larwami. Największe osobniki dorastają do 1,5 m długości[5].

Bagrowate posiadają zdolność do aktywnej zmiany ubarwienia (mimikra). Żerują przy dnie, żywią się bezkręgowcami i rybami, a niektóre detrytusem.

Hemibagrus planiceps
Chandramara chandramara

Klasyfikacja

Do rodziny Bagridae zaliczano początkowo 34 rodzaje. W 2007 Carl Ferraris dokonał rewizji taksonomicznej rzędu sumokształtnych[6]. Z grupy afrykańskich bagrowatych wyodrębniono rodziny Austroglanididae i Claroteidae, a z azjatyckich – Olyridae (ta ostatnia nie została powszechnie zaakceptowana; rodzaj Olyra jest nadal zaliczany do bagrowatych[7][8]).

Rodzaje zaliczane do bagrowatych[7]:

BagrichthysBagroidesBagrusBatasioChandramaraCoreobagrusHemileiocassisHyalobagrusHemibagrusLeiocassisMystusOlyraPelteobagrusPseudobagrusPseudomystusRamaSperataSundolyraTachysurus

Zaliczane tu wcześniej[5] rodzaje Rita i Nanobagrus wyodrębniono do Ritidae, a Horabagrus, Neotropius, Platytropius i Pseudeutropius do Horabagridae[7].

Rodzaje wymarłe[6]
  • Eomacrones
  • Gobibagrus
  • Nigerium
  • Nkondobagrus

Zobacz też

Przypisy

  1. Bagridae, [w:] Integrated Taxonomic Information System  (ang.).
  2. Nikolski 1970 ↓, s. 320.
  3. Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
  4. Nikolski 1970 ↓, s. 321.
  5. a b Nelson 2006 ↓.
  6. a b Ferraris 2007 ↓.
  7. a b c Nelson, Grande i Wilson 2016 ↓.
  8. RonR. Fricke RonR., William NeilW.N. Eschmeyer William NeilW.N., Jon DavidJ.D. Fong Jon DavidJ.D., SPECIES BY FAMILY/SUBFAMILY, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences [dostęp 2018-10-06]  (ang.).

Bibliografia

  • Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973 (wyd. II 1976), seria: Mały słownik zoologiczny.
  • WallyW. Kahl WallyW., BurkardB. Kahl BurkardB., DieterD. Vogt DieterD., Atlas ryb akwariowych, HenrykH. Garbarczyk (tłum.), EligiuszE. Nowakowski (tłum.), Warszawa: Delta W-Z, 2000, ISBN 83-7175-260-1 .
  • Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.
  • Froese, R. & D. Pauly: Family Bagridae - Bagrid catfishes. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org, 2009. [dostęp 2009-07-19]. (ang.).
  • Joseph S. Nelson: Fishes of the World. John Wiley & Sons, 2006, s. 184. ISBN 0-471-25031-7.
  • J. S. Nelson, T. C. Grande, M. V. H. Wilson: Fishes of the World. Wyd. 5. John Wiley & Sons, 2016. ISBN 978-1-118-34233-6. (ang.).
  • G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Franciszek Staff (tłum.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
  • Carl J., Jr. Ferraris. Checklist of catfishes, recent and fossil (Osteichthyes, Siluriformes), and catalogue of siluriform primary types. „Zootaxa”. 1418, s. 1-628, 2007. ISSN 1175-5334. (ang.). 
  • J9U: 987007284646405171
Identyfikatory zewnętrzne:
  • EoL: 5110
  • GBIF: 8974
  • identyfikator iNaturalist: 85621
  • ITIS: 164049
  • NCBI: 31013
  • identyfikator taksonu Fossilworks: 63111