Cao Yu

Ta osoba nosi chińskie nazwisko Cao.
Cao Yu
Ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

曹禺

Pismo tradycyjne

曹禺

Hanyu pinyin

Cáo Yǔ

Wade-Giles

Ts’ao Yü

Multimedia w Wikimedia Commons

Cao Yu (ur. 24 września 1910[1], zm. 13 grudnia 1996), urodzony jako Wan Jiabao (萬家寶)[2] – chiński dramaturg, ojciec nowoczesnego chińskiego teatru, nazywany chińskim Szekspirem[1].

Urodził się w Qianjiang w prowincji Hubei, skąd pochodziła jego rodzina. Dzieciństwo spędził w Tianjinie, gdzie jego ojciec pracował jako urzędnik[1]. Po upadku prezydenta Li Yuanhonga stracił jednak pracę[3]. Cao uczęszczał do tianjińskiej szkoły Nankai, gdzie był aktywnym członkiem trupy teatralnej[3]. Studiował na Uniwersytecie Nankai w Tianjinie i Uniwersytecie Tsinghua w Pekinie[2].

W 1933 roku opublikował swój pierwszy ważny dramat, Burza (雷雨, Leiyu), którego tematem są skomplikowane relacje członków i służących dobrze sytuowanej rodziny[1]. Kolejnymi ważnymi sztukami Cao Yu były Wschód słońca (日出, Richu; 1936), Dzicz (原野, Yuanye; 1937), Metamorfoza (蛻變, Tuibian; 1940), Pekińczyk (北京人, Beijing ren; 1940) oraz wzorowana na opowiadaniu Ba Jina Rodzina (家, Jia; 1941)[1]. Dramaty pisane w późniejszych latach nie zdobyły już takiej popularności[1]. Swoje sztuki, pisane językiem potocznym, opierał na wzorcach zapożyczonych z dramatów zachodnich[2] (Szekspir, Ibsen, Czechow, Eugene O’Neill[4]). W 1943 roku przetłumaczył na chiński Romea i Julię[4].

Po powstaniu ChRL Cao Yu sprawował wiele ważnych funkcji, był m.in. przewodniczącym Pekińskiego Teatru Ludowego (od 1952); przewodniczącym Ogólnochińskiego Stowarzyszenia Dramaturgów (od 1978), deputowanym do OZPL (od 1954) i członkiem jego Stałego Komitetu (od 1978)[4]. Jego sztuki potępione były w okresie rewolucji kulturalnej[4] i nie wystawiano ich do 1979 roku[2].

Sztuki Cao Yu tłumaczono m.in. na japoński, rosyjski i angielski[2]. Dramat Wschód słońca został sfilmowany, powstał także musical na jego podstawie[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g Like Father, Like Son. chinaculture.org, 6 sierpnia 2007. [dostęp 2017-01-14]. (ang.).
  2. a b c d e Cao Yu. cnhubei.com, 27 stycznia 2005. [dostęp 2011-04-26]. (ang.).
  3. a b Cao Yu and His Trilogy. Preface. english.ccnt.com.cn. [dostęp 2011-04-26]. (ang.).
  4. a b c d Jenni Rauch: Cao Yu. wreac.org, 2011-03-02. [dostęp 2011-04-26]. (ang.).
  • ISNI: 0000000368585781, 0000000368585773, 0000000368585802, 0000000114369990, 0000000120496064
  • VIAF: 4964097, 32144648179569636655
  • LCCN: n78095361
  • GND: 118925555
  • NDL: 00316581
  • LIBRIS: tr5720xc109pd15
  • BnF: 12126217r
  • SUDOC: 029692733
  • NLA: 36730565
  • NKC: xx0211670, jo2005273697
  • BNE: XX5423486
  • NTA: 14088940X
  • BIBSYS: 90151876
  • CALIS: n2004088543
  • CiNii: DA01074738
  • Open Library: OL1025421A
  • PLWABN: 9810531917105606
  • NUKAT: n2008145172
  • J9U: 987007274692005171
  • CANTIC: a11216189
  • LNB: 000221310
  • CONOR: 291928931
  • KRNLK: KAC200603704
  • WorldCat: viaf-32144648179569636655
  • PWN: 3883088
  • Britannica: biography/Cao-Yu
  • Universalis: cao-caoyu
  • БРЭ: 4673144
  • NE.se: cao-yu
  • SNL: Cao_Yu
  • VLE: cao-ju
  • DSDE: Cao_Yu
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 10699