Dół skrzydłowo-podniebienny : Ograniczenia, Zawartość i połączenia, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Dół skrzydłowo-podniebienny

Boczna powierzchnia twarzoczaszki (strona lewa). Widoczna szczelina pomiędzy szczęką (kolor zielony) a kością klinową (kolor żółty) – szczelina skrzydłowo-podniebienna (tutaj jako szczelina skrzydłowo-szczękowa *Pterygomaxillary fissure*), bezpośrednio za którą znajduje się dół skrzydłowo-podniebienny

Dół skrzydłowo-podniebienny (łac. fossa pterygopalatina) – wąska przestrzeń o kształcie odwróconej trójściennej piramidy (odwróconej kropli)^[1]^[2], schowana głęboko pomiędzy kośćmi czaszki. Jest położona pomiędzy szczęką a kością klinową^[3].

Ograniczenia

góra: trzon kości klinowej
przód: trzon szczęki i wyrostek oczodołowy kości podniebiennej
tył: wyrostek skrzydłowaty kości klinowej i skrzydło większe kości klinowej
bok: stanowi go szczelina skrzydłowo-podniebienna (szczelina skrzydłowo-szczękowa), którą dół skrzydłowo-podniebienny łączy się w kierunku bocznym z dołem podskroniowym
przyśrodkowo: blaszka pionowa kości podniebiennej
dół: jest znacznie zwężony i przechodzi w kanał podniebienny większy^[3]^[2]

Zawartość i połączenia

Dół skrzydłowo-podniebienny zawiera elementy anatomiczne:

zwój skrzydłowo-podniebienny
nerw szczękowy, czyli druga gałąź nerwu trójdzielnego
tętnica szczękowa wraz z gałęziami odcinka trzeciego (i częściowo drugiego)

Dół skrzydłowo-podniebienny łączy się z innymi przestrzeniami twarzoczaszki poprzez liczne otwory i kanały:

otwór klinowo-podniebienny (łac. foramen sphenopalatinum) – zawiera tętnicę klinowo-podniebienną (łac. arteria sphenopalatina) (←tętnica szczękowa) i gałązki nosowe tylne górne łac. rami nasales posteriores superiores) (←zwój skrzydłowo-podniebienny). Prowadzi do jamy nosowej
szczelina oczodołowa dolna (łac. fissura orbitalis inferior) – łączy dół skrzydłowo-podniebienny z oczodołem
otwór okrągły (łac. foramen rotundum) – zawiera nerw szczękowy i prowadzi do środkowego dołu czaszki
kanał skrzydłowy (łac. canalis pterygoideus) – leży on u podstawy wyrostka skrzydłowatego kości klinowej. Zawiera nerw Widiusza i naczynia skrzydłowe. Prowadzi na zewnętrzną i wewnętrzną powierzchnię podstawy czaszki
kanał podniebienno-pochwowy (łac. canalis palatovaginalis) – łączy on dół skrzydłowo-podniebienny z dolną powierzchnią podstawy czaszki
kanał podniebienny większy (łac. canalis palatinus major) – zawiera nerw podniebienny większy (←zwój skrzydłowo-podniebienny) i naczynia podniebienne większe: żyłę i tętnicę (←tętnica podniebienna zstępująca). Kanały podniebienne wychodzą na masyw kostny kości podniebiennej, łącząc dół skrzydłowo-podniebienny z jamą ustną
szczelina skrzydłowo-podniebienna, szczelina skrzydłowo-szczękowa (łac. fissura pterygopalatina, fissura pterygomaxillaris) – zawiera tętnicę szczękową i jak wspomniano łączy się z dołem podskroniowym^[3]^[2]

Przypisy

↑ Jan Mikusek, Konstanty Ślusarczyk: Anatomia topograficzna: dla studentów stomatologii. Katowice: Śląska Akademia Medyczna, 1997, s. 56–57. ISBN 83-902300-5-4.
↑ ^a ^b ^c Richard L.R.L. Drake Richard L.R.L., A. WayneA.W. Vogl A. WayneA.W., Adam W.M.A.W.M. Mitchell Adam W.M.A.W.M., Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 161–168, ISBN 978-83-66548-16-9 .
↑ ^a ^b ^c AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 424–425, ISBN 978-83-200-4323-5 .