Ernest Esclangon
Data i miejsce urodzenia | 17 marca 1876 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 stycznia 1954 | ||
Zawód, zajęcie | fizyk, astronom, matematyk | ||
|
Ernest Benjamin Esclangon (ur. 17 marca 1876 w Mison, zm. 28 stycznia 1954 w Eyrenville) – francuski fizyk, astronom i matematyk.
Życiorys
W latach 1895–1898 studiował matematykę w École Normale Supérieure. W 1899 przyjął propozycję pracy w obserwatorium astronomicznym w Bordeaux (Observatoire de Bordeaux). Pracując tam opracowywał pracę doktorską z matematyki, dotyczącą funkcji quasiokresowych. Wyniki jego prac zostały potem potwierdzone przez Haralda Bohra, pracującego nad funkcjami prawie okresowymi.
W czasie I wojny światowej prowadził badania balistyczne dotyczące lokalizacji dział nieprzyjaciela na podstawie fal dźwiękowych emitowanych przy wystrzałach.
W 1919 roku objął stanowisko profesora astronomii na Uniwersytecie w Strasburgu. W latach 1929–1944 był dyrektorem Obserwatorium Paryskiego i funkcjonującego w nim Międzynarodowego Biura Czasu (Bureau International de l'Heure).
Wyróżnienia
W 1935 roku przyznano mu nagrodę Prix Jules-Janssen.
Jego imieniem nazwana została planetoida (1509) Esclangona, a także krater Esclangon na Księżycu.
Bibliografia
- J. J. O'Connor, E. F. Robertson: Biografia w MacTutor History of Mathematics archive. University of St Andrews, 2000. [dostęp 2015-04-30]. (ang.).
- p
- d
- e
XIX wiek |
|
---|---|
XX wiek |
|
XXI wiek |
|
- p
- d
- e
XX wiek |
|
---|---|
XXI wiek |
|