Ettore Ovazza
 | Ten artykuł od 2011-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 21 marca 1892 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 11 października 1943 | ||
| |||
Ettore Ovazza (ur. 21 marca 1892 w Turynie, zm. 11 października 1943 w Stresie) – jeden z czołowych ideologów włoskiego faszyzmu w latach 30., bankier i wydawca „La nostra bandiera”.
Był synem żydowskiego asymilanta Ernesto Ovazzy, uczestniczył w I wojnie światowej. Po marszu na Rzym, brał czynny udział w zwalczaniu opozycji i komunistów. Uchodził za nieoficjalnego przedstawiciela żydowskich faszystów we Włoszech, utrzymywał korespondencje z Benito Mussolinim, należał do faszystowskiej partii Włoch.
Był wydawcą „La nostra bandiera”, w którym szerzył propagandę o przynależności Żydów do narodu Włoskiego.
W 1938 r., po wprowadzeniu we Włoszech antyżydowskich ustaw, nie utracił pracy jako zasłużony działacz faszystowski.
Po wybuchu II wojny światowej, na skutek sojuszu włosko-niemieckiego, został usunięty z partii i zmuszony do sprzedaży banku.
Zginął wraz z rodziną, przy granicy ze Szwajcarią, którą pragnął przekroczyć. Aresztowany przez gestapo został zastrzelony wraz z córką i żoną w podziemiach okolicznej szkoły, a jego ciało poćwiartowano i spalono.
