Fetyszyzm majtkowy

Fetyszyzm majtkowy – rodzaj fetyszyzmu, którego bodźcem seksualnym są majtki.

Fetyszyzm majtkowy objawia się jako zachowania polegające na wymienianiu się i oglądaniu, w celu osiągnięcia podniecenia seksualnego, drukowanymi bądź elektronicznymi materiałami pornograficznymi prezentującymi majtki; może też obejmować bezpośredni kontakt z bielizną.

Niektóre osoby wykazują się różną odmianą tego fetyszyzmu, skupiając się na konkretnym typie majtek (na przykład stringach lub figach).

Częstość występowania w populacji

W celu ustalenia częstości występowania w populacji rozmaitych typów fetyszyzmów, naukowcy przebadali grupę powyżej 5000 osób uczestniczących w 381 internetowych grupach dyskusyjnych. Szacunki przeprowadzono na podstawie:

  • liczby grup dyskusyjnych dla danego fetyszu,
  • liczby osób biorących udział w grupach,
  • liczbie postów wymienionych pomiędzy użytkownikami.

Wśród badanej próby, 12% respondentów wykazało podniecenie uzyskane z powodu bielizny/majtek[1][2].

Sklepy burusera w Japonii

Używane majtki dziewczęce są sprzedawane w Japonii przez sklepy burusera (jap. ブルセラショップ burusera shoppu). Nazwa burusera powstała z połączenia buru (jap. ブル) ze słowa burumā (jap. ブルマー od ang. bloomers), co oznacza majtki/pantalony, i sera (jap. セラ), pochodzącego ze słowa sērā-fuku (jap. セーラー服 ubranie, strój marynarski). Cała nazwa nawiązuje do tradycyjnego mundurku japońskiej uczennicy, ubranej w strój przypominający ubiór marynarski, spódniczkę w kratkę i majtki (schoolgirls)[3]. Sklepy te oferują także inne przedmioty galanterii, bielizny czy umundurowania szkolnego. Ubranie takie jest często prezentowane z fotografią dziewczyny w nie ubranej, do której strój ten miał należeć. Klientami są mężczyźni, którzy osiągają podniecenie w wyniku kontaktu z damską bielizną. Artykuły te były sprzedawane również w automatach, podobnych do tych z napojami chłodzącymi[4].

Uczennice sprzedają swoje używane majtki przez sklepy burusera lub bezpośrednio – za pomocą telefonów komórkowych i specjalnych stron w Internecie. W 2004 roku w Japonii zaostrzono prawo, zabraniając kupowania bielizny od osób nieletnich[potrzebny przypis].

Przypisy

  1. ↑ Scorolli C., Ghirlanda S., Enquist M., Zattoni S., Jannini EA. Relative prevalence of different fetishes.. „International journal of impotence research”. 4 (19). s. 432–7. DOI: 10.1038/sj.ijir.3901547. PMID: 17304204. 
  2. ↑ Roger Dobson: Heels are the world's No 1 fetish. The Independent. Science, 2007-02-25. [dostęp 2009-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-05)]. (ang.).
  3. ↑ Ryann Connell. Panty sellers roll in the cash by rolling off their soiled skimpies in disabled toilets. „Mainichi Daily News”, 2007-10-23. [dostęp 2007-11-20]. [zarchiwizowane z adresu 2007-11-20]. Cytat: Burusera, of course, is the name given to the panty trade, with the term derived from the manufactured English phrase "bloomer seller".. (ang.). 
  4. ↑ WillisW. Witter WillisW., Teen prostitutes sell favors after school in Tokyo [fee required], „The Washington Times”, The Washington Times LLC., 6 kwietnia 1997, mci700880002 [dostęp 2007-10-10] [zarchiwizowane z adresu 1997-04-06], Cytat: Japan is known for its libertine view of sex and fondness for bizarre fetishes, such as a craving by men for girls' panties, which were sold in vending machines just a few years ago.  (ang.).