Flaga Ukrainy

Flaga Ukrainy

Derżawnyj prapor Ukrajiny
Державний прапор України

Flaga Ukrainy
Informacje
W użyciu
Proporcje	2:3
Wprowadzona	28 stycznia 1992 1 września 2006 (obecne barwy)
Opis flagi	Dwa pasy poziome, błękitny i żółty
Warianty
Bandera wojenna Ukrainy
Multimedia w Wikimedia Commons

Flaga Ukrainy – jeden z symboli państwowych Ukrainy. Jest prostokątem podzielonym na dwa poziome pasy: niebieski i żółty. Kolor błękitny, nawiązujący do barwy nieba, interpretowano jako symbol pokoju, a żółty, kolor zboża, jako symbol bogactwa ziemi.

Historia

• 
  Flaga Księstwa halicko-wołyńskiego (1199–1349/1392)
• 
  Sztandar ziemi lwowskiej z okresu bitwy pod Grunwaldem
• 
  Flaga Hetmanatu (1649–1764)
• 
  Flaga używana przez powstańców styczniowych w latach 1863–1864 na skutek krótkotrwałej unii z Wielkim Księstwem Ruskim. W Herbie są symbole Polski, Litwy i Ukrainy.
• 
  Flaga Ukraińskiej Republiki Ludowej (1917—1920)
• 
  Flaga Ukraińskiej Republiki Ludowej (1920—1922) i Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej (1918–1919)
• 
  Flaga Państwa Ukraińskiego (1918)
• 
  Flaga Zielonego Klinu (1917–1922)
• 
  Flaga Machnowszczyzny (1918–1921)
• 
  Flaga Ukraińskiej Ludowej Republiki Rad (1917–1918)
• 
  Flaga Galicyjskiej Socjalistycznej Republiki Rad (1920)
• 
  Flaga Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (1923–1927)
• 
  Flaga Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (1927–1937)
• 
  Flaga Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (1937–1949)
• 
  Flaga Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (1949–1991)
• 
  Flaga Ukrainy (1991–1992)
• 
  Flaga Ukrainy (1992–)

Od średniowiecza do XIX w.

Barwy państwowe Ukrainy pochodzą z herbu Księstwa Halicko-Wołyńskiego, w którym żółty lew umieszczony był na ciemnoniebieskiej tarczy. Według niepotwierdzonej hipotezy^[1] barwy te zostały nadane przez Władysława Opolczyka, księcia opolskiego, który otrzymał stanowisko namiestnika z rąk węgierskich na Rusi Halickiej. Pod żółto-niebieskim sztandarem z wizerunkiem lwa wspinającego się na skałę walczył pułk ziemi lwowskiej w bitwie pod Grunwaldem.

Godło Hetmanatu ukazywało odzianego w złoto Kozaka, stojącego z rusznicą na niebieskim tle. Było ono szeroko wykorzystywane przez Zaporożców i umieszczane na ich sztandarach.

Flaga Księstwa Ruskiego, istniejącego przez rok w latach 1658–1659, przedstawiała prostokątny płat tkaniny o barwach żółtych i niebieskich, zakończony dwoma trójkątnymi językami. W połowie wysokości flagi umieszczono czerwony krzyż kawalerski, zza którego świecą promienie słoneczne.

XIX–XXI w.

Kiedy w XIX wieku dążono do odrodzenia narodowego, działacze ukraińscy przyjęli niebieski i żółty za swoje barwy, jednak nieustalonej kolejności. W 1848 r. podczas przemian Wiosny Ludów przedstawiciele ukraińskich ruchów narodowowyzwoleńczych wywiesili ją nad ratuszem we Lwowie^[2]. Spotkało się to z krytyką ze strony lojalnej wobec władzy austriackiej Głównej Rady Ruskiej, uznającej za właściwe barwy niebieski i czerwony – zaproponowane przez zwierzchnictwo austro-węgierskie.

Oficjalnie błękitno-żółtą flagę zatwierdzono w 1918 roku, jako flagę Ukraińskiej Republiki Ludowej i Hetmanatu. Istniejąca w początkach 1918 marionetkowa Ukraińska Ludowa Republika Rad włączyła małą flagę niebiesko-żółtą w narożnik czerwonego sztandaru.

Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka, która wchodziła w skład Związku Radzieckiego odcięła się od kolorystyki tradycyjnej, a jej flaga nawiązywała do ideologii komunistycznej. Po II wojnie światowej niebiesko-żółta flaga, podobnie jak herb Ukrainy-tryzub była zakazana jako rzekomy symbol nacjonalizmu ukraińskiego.

W 1949 roku emigracyjna Ukraińska Rada Narodowa zdecydowała, że flaga Ukrainy będzie tradycyjnie złożona z barwy niebieskiej i żółtej, a u góry będzie kolor niebieski. Po uzyskaniu niepodległości przez Ukrainę 28 stycznia 1992 roku oficjalnie powrócono do niebiesko-żółtego sztandaru^[3]. Techniczne szczegóły barw reguluje dokument DSTU 4512:2006^[4][5].

Zobacz też

• herb Ukrainy
• hymn Ukrainy

Przypisy