Folktronica
| Pochodzenie | folk, muzyka elektroniczna |
|---|---|
| Czas i miejsce powstania | 2000, Wielka Brytania |
| Instrumenty | Syntezator, Automat perkusyjny, Instrument klawiszowy, Sampler (sample tradycyjnych instrumentów – gitary basowej, perkusji) |
| Gatunki pokrewne | Elektroniczna, Folk |
Folktronica lub Electrofolk – gatunek muzyczny łączący cechy muzyki folkowej i muzyki elektronicznej, często zawierający sample instrumentów akustycznych, szczególnie strunowych, i rytmów hip-hopowych[1][2][3].
Historia
Termin Folktronica został stworzony przez autora tekstów Jima Byersa na, dzisiaj nieczynnej, stronie BurnitBlue.com, podczas rozpowszechniania się wytwórni takich jak Twisted Nerve Records z Manchesteru, której współwłaścicielem jest muzyk Badly Drawn Boy, artysta wywodzący się z muzyki elektronicznej. Później terminem tym opisywano muzykę Kierana Hebdena i jego projektu Four Tet[4][5][2]. W 2001 roku postmodernistyczny artysta popowy Momus wydał płytę zatytułowaną Folktronic w której rozważnie odkrywa (i satyryzuje) połączenie gatunków[6].
Podobnym gatunkiem jest „Laptop Folk”, który jest bardziej minimalistyczny niż folktronic.
Zgodnie z The Sunday Times, głównym nagraniami gatunku są: „Pause” Four Tet, „Mother’s Daughter and Other Songs” grupy Tunng i „The Milk of Human Kindness” Caribou[7].
Przedstawiciele gatunku
- Adem
- The Album Leaf
- Animal Collective
- Anomie Belle
- Bat For Lashes
- The Beta Band
- Beth Orton[8]
- Bibio
- The Books
- Capitol K
- Caribou (AKA Manitoba)[9]
- Clue to Kalo
- CocoRosie
- Colleen
- Cullen Miller
- Dan Deacon
- Detektivbyrån
- Diana Vickers
- Greg Davis
- Go A
- Department of Eagles
- Josh Doyle
- Efterklang
- Ellie Goulding
- William Fitzsimmons
- Folknery
- Found
- Four Tet
- Fridge
- Get Cape. Wear Cape. Fly
- Gravenhurst
- The Green Hills of Earth
- The High Llamas
- High Places
- J Xaverre
- Jakokoyak
- Josh&Jamie
- Kaki King
- David Kitt
- Koushik
- Scott Lanaway
- Little Glitches
- Leafcutter John
- yOya
- Lucky Dragons
- Matmos
- MGMT
- Múm
- Minotaur Shock
- Talkdemonic
- Juana Molina[10]
- The Notwist
- Nobukazu Takemura
- William Harper
- Paavoharju
- Benoît Pioulard
- The Prize Fighter Inferno
- Psapp
- Gepe
- Radical Face
- Silje Nes
- State Shirt
- Tape
- Tunng
- Jeremy Warmsley
- Ylid
- Richard Youngs
- Whitey
- Patrick Wolf
- Electric President
- It's Jo and Danny
- James Yuill
- Valravn
- Village Kollektiv
- Zoon van snooK
Przypisy
- ↑ David Smyth. Electrifying folk: Folktronica, new folk, fuzzy folk – call it what you will. Laptops are replacing lutes to create a whole new sound. „Evening Standard”, s. 31, 23 kwietnia 2004. (ang.).
- ↑ a b Kitty Empire. Up front on the verge: Four Tet, aka Kieran Hebden. „The Observer”, s. 14, 27 kwietnia 2003. (ang.).
- ↑ Paul Clarke: BBC – collective – folktronica. BBC, 25 lipca 2003. [dostęp 2010-04-01]. (ang.).
- ↑ Kevin Harley. Four Tet: There Is Love in You. „The Independent”, s. 24, 30 stycznia 2010. (ang.).
- ↑ Jonathan Brown, Lucy Kinnear. The real school of rock. „The Independent”, s. 10, 11 lutego 2008. (ang.).
- ↑ Matt LeMay: Momus: Folktronic: Pitchfork Record Review. 27 lutego 2001. [dostęp 2010-04-01]. (ang.).
- ↑ Richard Clayton: Folktronica: Encyclopedia of Modern Music. 1 lutego 2009. [dostęp 2010-04-01]. (ang.).
- ↑ Ben Ratliff. Fresh Sounds From Brazil, Straddling Jazz Past and Present. „The New York Times”, s. E5, 21 lipca 2004. (ang.).
- ↑ Laurence Phelan. Discs etc: beautifully weird synths: Four Tet: Rounds domino. „The Independent on Sunday”, s. 15, 4 maja 2003. (ang.).
- ↑ Fernando Cantu. Juana Molina: Embajadora de la folktrónica. „Reforma”, s. 44, 18 czerwca 2006. (hiszp.).
