Fu Baoshi

Ta osoba nosi chińskie nazwisko Fu.

Fu Baoshi

Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone 傅抱石 Pismo tradycyjne 傅抱石 Hanyu pinyin Fù Bàoshí Wade-Giles Fu Pao-shih
Multimedia w Wikimedia Commons

Fu Baoshi (ur. 5 października 1904, zm. 29 września 1965) – chiński malarz, kaligraf i historyk sztuki^[1]. Reprezentant stylu guohua^[2], uznawany za ostatniego jego wielkiego przedstawiciela^[1].

Urodził się w Xinyu w prowincji Jiangxi^[1][3]. Pochodził z ubogiej rodziny, w młodości pracował w sklepie z porcelaną. Udało mu się ukończyć szkołę średnią w Nanchangu^[2]. Dzięki hojności Xu Beihonga wyjechał do Japonii, gdzie w latach 1933–1935 studiował na tokijskiej Akademii Sztuki^[2][3]. Tam też poznał Guo Moruo, z którym później się przyjaźnił^[2]. Po powrocie do Chin w 1935 roku wykładał na uniwersytecie w Nankinie^[2][3]. Po utworzeniu w 1949 roku Chińskiej Republiki Ludowej piastował szereg funkcji, był m.in. wiceprzewodniczącym Chińskiego Stowarzyszenia Artystów^[3]. Wspólnie z Guanem Shanyue wykonał jedno z malowideł ściennych zdobiących Wielką Halę Ludową w Pekinie^[2]. Zmarł i został pochowany w Nankinie. Jego grób został zniszczony przez hunwejbinów w trakcie rewolucji kulturalnej^[2].

Tworzył malarstwo pejzażowe. Wypracował własny styl, będący połączeniem tradycyjnego malarstwa chińskiego i japońskiego z technikami zaczerpniętymi z malarstwa zachodniego^[1][3]. Zajmował się także kaligrafią i rytowaniem pieczęci. Opublikował kilka rozpraw poświęconych malarstwu^[3].

Przypisy