Gerald Finzi

Gerald Finzi
Imię i nazwisko	Gerald Raphael Finzi
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1901 Londyn
Pochodzenie	brytyjskie
Data i miejsce śmierci	27 września 1956 Oksford
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
Strona internetowa

Gerald Raphael Finzi^[1] (ur. 14 lipca 1901 w Londynie, zm. 27 września 1956 w Oksfordzie^[1]^[2]^[3]) – brytyjski kompozytor.

Życiorys

Urodził się w rodzinie o korzeniach żydowskich, deklarował się jednak jako agnostyk^[4]. Studiował u Ernesta Farrara (1915–1916)^[3], Edwarda Bairstowa (1918–1922) i R.O. Morrisa (1925)^[2]. Od 1930 do 1933 roku wykładowca Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie^[1]^[2]. W 1940 roku założył zespół Newbury String Players, specjalizujący się w wykonawstwie muzyki XVIII-wiecznej^[1]. W latach 1941–1945 pracownik Ministerstwa Transportu Wojennego^[1]. Podczas II wojny światowej w swoim domu udzielał schronienia uchodźcom z terenu Niemiec i Czech^[1]. W 1951 roku zdiagnozowano u niego chłoniak Hodgkina^[1]^[4], pomimo choroby nie zaprzestał jednak komponowania^[3].

Wydał dzieła kompozytorów angielskich XVIII wieku: Williama Boyce’a, Capela Bonda, Johna Gartha, Richarda Mudge’a, Johna Stanleya i Charlesa Wesleya^[2]. Był pacyfistą i bibliofilem^[4].

Tworzył w stylu neobarokowym. W jego muzyce widoczne są nawiązania do twórczości Ralpha Vaughana Williamsa (w zakresie harmoniki) i Edwarda Elgara (w zakresie kształtowania frazy muzycznej)^[2].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2]^[3])

Utwory orkiestrowe

Severn Rhapsody na orkiestrę kameralną (1924)
Introit na skrzypce i małą orkiestrę (1935, wersja zrewidowana 1945)
New Year Music, nokturn (1926)
Romance na smyczki (1928)
The Fall of the Leaf, elegia (1929)
Koncert na klarnet i orkiestrę smyczkową (1949)
Grand Fantasia and Toccata na fortepian i orkiestrę (1954)
Koncert wiolonczelowy (1956)

Utwory kameralne

Interlude na obój i kwartet smyczkowy (1936)
Prelude and Fugue na trio smyczkowe (1942)
5 Bagatelles na klarnet i fortepian (1938–1943)
Elegy na skrzypce i fortepian (1940)

Utwory wokalne

Children’s Songs na chór i fortepian (1920–1921)
Requiem da camera na baryton, chór i orkiestrę (1924)
Two Sonnets na tenora lub sopran i małą orkiestrę (ok. 1928)
3 Short Elegies na chór a cappella (1936)
cykle pieśni na głos i fortepian do słów Thomasa Hardy’ego i Williama Shakespeare’a
2 sonety na tenora i małą orkiestrę do słów Johna Miltona (1936)
Dies natalis, kantata na sopran i orkiestrę smyczkową (1939)
Farewell to Arms, introdukcja i aria na tenora i małą orkiestrę (1945)
Festival Anthem na chór mieszany i orkiestrę lub organy (1946)
Ode for St Cecilia’s Day, oda na tenora, chór i orkiestrę (1947)
Intimations of Immortality, oda na tenora, chór i orkiestrę (1950)
Magnificat na chór i orkiestrę lub organy (1950)
God is gone up, anthem na chór i organy (1951)
All this night, motet na chór (1951)
Welcome sweet and sacred feast, anthem na chór i organy (1953)
White-flowering days na chór (1953)
In terra pax, sceny na Boże Narodzenie na sopran, baryton, chór, smyczki, harfę i talerze; 2. wersja na orkiestrę z kotłami, perkusję, harfę i czelestę (1956)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1114–1115. ISBN 0-02-865527-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 107. ISBN 83-224-0344-5.
↑ ^a ^b ^c ^d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 269. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c Melvin P. Unger: Historical Dictionary of Choral Music. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 210. ISBN 978-0-8108-5751-3.