Gorączka metaliczna

Gorączka metaliczna
Febris metallica
Klasyfikacje
ICD-10

T69
Toksyczny efekt oddziaływań gazów, oparów i par

Gorączka metaliczna (gorączka poniedziałkowego poranka, gorączka odlewników, dreszcze hutnika i wiele innych[1]) – gorączkowy zespół objawów powstający na skutek wdychania par powstających podczas obróbki termicznej stali galwanizowanej[2][3]. Najczęściej powoduje ją wdychanie cząstek tlenku cynku, ale może być też wywoływana przez inne tlenki metali, np. tlenek żelaza(II), tlenek miedzi(II) lub tlenek magnezu[3][4][5][6][7].

Patogeneza

Wdychanie tlenku cynku wywołuje wzrost aktywności cytokin i przemieszczanie się leukocytów do pęcherzyków płucnych, co wywołuje stan zapalny[3].

Objawy i przebieg

Pierwsze objawy gorączki metalicznej pojawiają się w ciągu 48 godzin od ekspozycji, najczęściej od 3 do 10 godzin[8][7]. Jej główne objawy to gorączka, silne, wstrząsające dreszcze, zmęczenie, bóle mięśni i głowy, kaszel z odkrztuszaniem wydzieliny, świsty, duszność, silne pragnienie, metaliczny posmak w ustach i ślinotok[3][4][5][7]. Zdjęcie RTG klatki piersiowej ukazuje obustronne rozlane nacieki w płucach[7].

Częstym zjawiskiem jest tzw. ostra tolerancja, czyli brak dolegliwości podczas codziennej ekspozycji. Podczas weekendu, bez narażenia na wdychanie tlenków metali, tolerancja ta zanika i po wznowieniu pracy w poniedziałek pojawiają się objawy choroby. W metaanalizie przeprowadzonej w 2012 r. ustalono, że poniedziałkowe symptomy zgłaszano w 24% przypadków, a w kolejne dni tygodnia występował trend stopniowego spadku zgłoszeń, osiągając minimum 4% w niedziele. Potwierdziło to zasadność potocznej nazwy tej choroby gorączka poniedziałkowego poranka[8].

Choroba przechodzi samoistnie po 1–2 dniach i nie powoduje trwałego pogorszenia zdrowia[3][4][8].

Rozpoznanie choroby jest trudne, ponieważ objawy gorączki metalicznej przypominają grypę, przez co stawiane są nieprawidłowe diagnozy[9][10][1].

Leczenie

Nie opracowano leczenia przyczynowego, więc możliwe jest jedynie leczenie objawowe – pozostanie w łóżku oraz stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych[3][5].

Klasyfikacja ICD10

kod ICD10 nazwa choroby
ICD-10: T69 Toksyczny efekt oddziaływań gazów, oparów i par
ICD-10: T69.9 Gazy, opary i pary, nieokreślone

Przypisy

  1. ↑ a b J.J. Merchant J.J., R.R. Webby R.R., Metal fume fever: a case report and literature review, „Emergency Medicine”, 13 (3), 2001, s. 373–375, DOI: 10.1046/j.1035-6851.2001.00243.x, PMID: 11554872  (ang.).
  2. ↑ Michael I.M.I. Greenberg Michael I.M.I., DavidD. Vearrier DavidD., Metal fume fever and polymer fume fever, „Clinical Toxicology”, 53 (4), 2015, s. 195–203, DOI: 10.3109/15563650.2015.1013548, PMID: 25706449  (ang.).
  3. ↑ a b c d e f E.A. DatauE.A.D. Wardhana E.A. DatauE.A.D., Metal fume fever among galvanized welders, „Acta Medica Indonesiana”, 46 (3), 2014, s. 256–262, PMID: 25348190  (ang.).
  4. ↑ a b c T.T. Gordon T.T., J.M.J.M. Fine J.M.J.M., Metal fume fever, „Occupational Medicine”, 8 (3), 1993, s. 504–517, PMID: 8272976  (ang.).
  5. ↑ a b c E.J.E.J. Mueller E.J.E.J., D.L.D.L. Seger D.L.D.L., Metal fume fever--a review, „The Journal of Emergency Medicine”, 2 (4), 1985, s. 271–274, PMID: 3910713  (ang.).
  6. ↑ J.J. Borak J.J., H.H. Cohen H.H., T.A.T.A. Hethmon T.A.T.A., Copper exposure and metal fume fever: lack of evidence for a causal relationship, „American Industrial Hygiene Association Journal”, 61 (6), 2000, s. 832–836, DOI: 10.1080/15298660008984594, PMID: 11192216  (ang.).
  7. ↑ a b c d PP. Kaye PP., HH. Young HH., II. O'Sullivan II., Metal fume fever: a case report and review of the literature, „Emergency Medicine Journal”, 19 (3), 2002, s. 268–269, DOI: 10.1136/emj.19.3.268, PMID: 11971851, PMCID: PMC1725877  (ang.).
  8. ↑ a b c AnselmA. Wong AnselmA., ShaunS. Greene ShaunS., JeffJ. Robinson JeffJ., Metal fume fever – a case review of calls made to the Victorian Poisons Information Centre, „Australian Family Physician”, 41 (3), 2012, s. 141–143, PMID: 22396928  (ang.).
  9. ↑ JelmerJ. Kooistra JelmerJ., Sander M. deS.M. Hosson Sander M. deS.M., Metaaldampkoorts, vaak niet herkend, „Nederlands Tijdschrift Voor Geneeskunde”, 156 (32), 2012, art. nr A4171, PMID: 22871246  (niderl.).
  10. ↑ Y.Y. Yordanov Y.Y. i inni, La fièvre des fondeurs, une pathologie presque oubliée, „Annales Françaises d’Anesthésie et de Réanimation”, 29 (5), 2010, s. 395–396, DOI: 10.1016/j.annfar.2010.03.007, PMID: 20378299  (fr.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.