Hattpartiet

Hattpartiet (partia kapeluszy) – powstała w Szwecji, gdy rozpoczęła się tzw. Era wolności, po śmierci Karola XII. Założył ją Daniel Niklas von Höpken. Partia kapeluszy nie była partią w dzisiejszym tego słowa znaczeniu, gdyż jej nazwa był jedynie potoczna i nie miała spisanego statutu. Jej stronnicy dążyli do maksymalnego uniezależnienia Szwecji od wpływów zwycięskiej Rosji, przez sojusz z Francją.

Zaczątkiem partii kapeluszy była działająca w latach dwudziestych "Partia Holsztyńska", której członkowie nie akceptowali wyboru młodszej siostry Karola XII Ulryki Eleonory na królową Szwecji.

Najsłynniejszymi liderami stronnictwa byli:

• Carl Gyllenborg (1679-1746),
• Anders Johan von Höpken (1712-1789),
• Carl Gustaf Tessin (1695-1770),
• Axel von Fersen,
• Claes Ekeblad.

Ich przeciwnikiem był prorosyjski Arvid Horn i jego następcy przewodzący ugrupowaniu znanemu jako "partia czapek" (Mösspartiet). W roku 1738 partia kapeluszy odniosła znaczne zwycięstwo i Arvid Horn musiał odejść z polityki.