|
Data i miejsce urodzenia | 16 lutego 1964 Kortrijk |
Pozycja | obrońca |
Informacje klubowe |
Klub | KAA Gent (trener) |
Kariera juniorska |
Lata | Klub | 1971–1983 | White Star Lauwe | |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1983–1984 | White Star Lauwe | | | 1984–1985 | RRC Tournaisien | | | 1985–1986 | KV Kortrijk | 18 | (1) | 1986–1989 | White Star Lauwe | | | 1989–1998 | KRC Harelbeke | 217 | (15) | 1998–2000 | KSC Lokeren | 38 | (1) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 2000–2002 | KSC Lokeren (asystent) | 2003 | SWI Harelbeke | 2003–2006 | White Star Lauwe | 2006–2009 | KV Kortrijk | 2009 | KRC Genk | 2010–2014 | KV Kortrijk | 2014–2017 | KAA Gent | 2017–2018 | Anderlecht | 2020– | KAA Gent | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Hein Vanhaezebrouck (ur. 16 lutego 1964 w Kortrijk) – belgijski piłkarz grający na pozycji obrońcy, a następnie trener piłkarski. Od 2020 jest trenerem klubu KAA Gent.
Kariera piłkarska
W swojej karierze piłkarskiej Vanhaezebrouck grał w takich klubach jak: White Star Lauwe (1983-1984), RRC Tournaisien (1984-1985), KV Kortrijk (1985-1986), ponownie White Star Lauwe (1986-1989), KRC Harelbeke (1989-1998) i KSC Lokeren (1998-2000). W barwach Kortrijk, Harelbeke i Lokeren występował na poziomie pierwszej ligi belgijskiej.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Vanhaezebrouck został trenerem. W latach 2000-2002 był asystentem Georgesa Leekensa oraz Paula Puta w KSC Lokeren. W 2003 roku prowadził SWI Harelbeke, a w latach 2003-2006 - zespół White Star Lauwe. 1 lipca 2006 zastąpił Manu Ferrerę na stanowisku trenera KV Kortrijk. W sezonie 2007/2008 wygrał z Kortrijk rozgrywki drugiej ligi i awansował do pierwszej. Trenerem Kortrijk był do 2009 roku.
W 2009 roku Vanhaezebrouck został trenerem KRC Genk. 29 listopada 2009 został zwolniony ze stanowiska ze względu na słabe wyniki. Genk zajmował wówczas 12. miejsce w lidze, a Vanhaezebrouck został zastąpiony przez Franky'ego Vercauterena.
W czerwcu 2010 roku Vanhaezebrouck wrócił do KV Kortrijk. W sezonie 2011/2012 doprowadził Kortrijk do finału Pucharu Belgii. Kotrijk przegrał w nim 0:1 z KSC Lokeren. W Kotrijk Vanhaezebrouck pracował do końca sezonu 2013/2014.
W sezonie 2014/2015 Vanhaezebrouck został trenerem KAA Gent i w pierwszym sezonie pracy w tym klubie wywalczył mistrzostwo Belgii, pierwsze w historii klubu z Gandawy. Latem 2015 zdobył z Gent Superpuchar Belgii. W sezonie 2015/2016 prowadził Gent w rozgrywkach Ligi Mistrzów. Gent zajął 2. miejsce w swojej grupie za Zenitem Petersburg, a przed Valencią i Olympique Lyon. W 1/8 finału uległ w dwumeczu VfL Wolfsburg (2:3, 0:1). Z kolei w sezonie 2016/2017 Vanhaezebrouck doprowadził Gent do 1/8 finału Ligi Europy, w którym Gent uległ KRC Genk (2:5, 1:1).
W październiku 2017 Vanhaezebrouck został trenerem Anderlechtu. 17 grudnia 2018 został zwolniony z tego klubu. Do 2020 roku pozostał bez pracy i wtedy też został ponownie zatrudniony w KAA Gent.
Bibliografia
- Hein Vanhaezebrouck, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2021-10-05] .
- Hein Vanhaezebrouck, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-10-05] .
- Aktualny na dzień 1 marca 2021
- Chaves (1958–60)
- Van Maldeghem & Maddens (1971–73)
- Van Maldeghem & Maes (1973–75)
- Heylens (1975–77)
- Brnčić (1977–78)
- Mertens (1978–79)
- Houwaart (1979–83)
- Reijers (1983–84)
- Van Maldeghem (1984–85)
- Davidovic (1985–86)
- Koudijzer (1986–87)
- Grijzenhout (1987)
- Kinsabil (1987–88)
- Leekens (1988–89)
- Houwaart (1989–90)
- Desaeyere (1990–91)
- Braem (1991–92)
- Boskamp (1992–93)
- Janssens (1993)
- Storme (1993–94)
- Van Geem (1994–95)
- Van Acker (1995–98)
- De Wolf (1998–99)
- Vanderschommen (1999)
- Kinsabil (1999–2000)
- Laverge (2000–01)
- Braem (2001–02)
- Dekenne (2002)
- Braem (2002–03)
- Nijskens (2003)
- Ferrera (2003–04)
- Verkempinck (2004)
- Ferrera (2004–06)
- Vanhaezebrouck (2006–09)
- Leekens (2009–10)
- Vanhaezebrouck (2010–14)
- Vanderhaeghe (2014–15)
- Walem (2015–16)
- Belhocine (2016)
- De Wilde (2016)
- Belhocine (2016)
- Van Lancker (2016–17)
- Belhocine (2017)
- Anastasiu (2017)
- De Boeck (2017–18)
- Vanderhaeghe (2018–21)
- Elsner (2021)
- Belhocine (2021–22)
- Čustović (2022)
- Storck (od 2022)
|
Sportowcy roku Belgii
Mężczyźni | |
---|
Kobiety | |
---|
Zespoły | |
---|
Talenty | |
---|
Paraolimpijczycy | - 2010 Sven Decaesstecker
- 2011 Wim Decleir
- 2012 Marieke Vervoort
- 2013 Joachim Gérard
- 2014 Michèle George
- 2015 Marieke Vervoort
- 2016 Laurens Devos
- 2017–2018 Peter Genyn
- 2019–2021 Joachim Gérard
- 2022 Michèle George
|
---|
Trenerzy | |
---|