Hwaŏm sa
fragment klasztoru Hwaŏm sa | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | góra Chiri | ||
Rodzaj klasztoru | klasztor buddyjski | ||
Właściciel | chogye | ||
Typ zakonu | męski | ||
Założyciel klasztoru | Yongi | ||
Materiał budowlany | drewno | ||
Data budowy | 554 | ||
Data zburzenia | 1592 | ||
Data reaktywacji | 1630 | ||
Położenie na mapie Korei Południowej ![]() | |||
![]() | |||
| |||
Strona internetowa |
Hwaŏm sa (kor. 화엄사, także Hwaeom) – jeden z największych koreańskich klasztorów buddyjskich. Znajduje się w prowincji Chŏllanam (Jeollanam) w Korei Południowej. Zbudowany został na południowym zboczu góry Chiri.
Historia klasztoru
Miejsce pod jego budowę na górze Chiri wybrał mnich indyjski Yon'gi Taesa w roku 554 i rozpoczął jego wznoszenie. Ostatecznie rozbudowany został w 634 przez Ŭisanga i poświęcony buddzie Piroch'anie (Wajroczanie; skt Vairocana), głównemu obiektowi kultu szkoły hwaŏm (chiń. huayanzong). Już w X w. stał się jednym z dwu głównych centrów szkoły hwaŏm w kraju. Drugim takim ośrodkiem był Haein sa. Po podziale tej tradycji na dwa główne odłamy, Hwaŏm sa przewodził tzw. tradycji "południowej góry" prowadzonej przez mistrza Kwanhye (zm. 936), a Haein sa – tradycji "północnej góry" prowadzonej przez mistrza Huiranga. "Południowa góra" związana była z naukami Fazanga, a "północna góra" z naukami Ŭisanga[1].
W Pałacu Nirwany (skt. Nirvāna) przechowywane są relikwie (skt. śarira) Buddy. Hala główna pochodzi z 1630 i jest wspaniałym przykładem architektury środkowego okresu Choson (Yi).
Na wschodzie od niej znajduje się hala Sądu z malowidłami przedstawiającymi piekło. Na zachodzie – hala Awalokiteśwary.
Do najcenniejszych obiektów klasztoru należą: trzykondygnacyjna lwia Sarit'ap (pagoda Buddy Siakjamuniego) (Skarb Narodowy nr 35), największa kamienna latarnia w Korei 6-metrowej wysokości (Skarb Narodowy nr 12), zbudowana przez Ŭisanga w 670 i (na lewo od hali głównej) dwupiętrowa hala Oświeconego Cesarza (Buddy) Kakhwangjŏn (Skarb Narodowy nr 67; zniszczona w 1592, została odbudowana w 1797). Znajduje się tu także jeden z najstarszych dzwonów buddyjskich.
Klasztor został zniszczony w 1592 podczas inwazji japońskiej na Koreę. Do tego czasu znajdowała się w nim cała Sutra Avatamsaka wycięta w kamiennych blokach, które zostały zniszczone przez Japończyków. Został on odbudowany w latach 1630-1636 przez mistrza Pyŏgama Kaksŏnga. Resztki wspomnianych kamiennych bloków znajdują się obecnie w głównym gmachu klasztoru.
Jest to 19. parafialna świątynia Korei; stąd zarządza się 70 innymi klasztorami i świątyniami.
Adres klasztoru
- 12, Hwangjeon-ri, Masan-myeon, Gurye-gun, Jeollanam-do, Korea Południowa
Przypisy
- ↑ Chris Verebes. "Empty House. Zen Masters and Temples of Korea", str. 104
Bibliografia
- Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul, Korea, str. 330 ISBN 89-952155-4-2
Galeria
- Brama wejściowa
- Kakhwangjŏn (Skarb Narodowy nr 67)
- Kakhwangjŏn (Skarb Narodowy nr 67)
- Stupa
-
- Sarit'ap (Skarb Narodowy nr 35)
-
- Dzwon
-
-
- Latarnia (Skarb Narodowy nr 12)
- Latarnia
-
-
-
-
-
- Wieża (pawilon) dzwonu
-
-
-
-
-
-
- Stupy
- Stela i stupy
- Avatamsaka Sutra – tusz na białym papierze (Skarb Narodowy nr 196)
- Zgromadzenie na Górze Sępa (Skarb Narodowy nr 301)
- Ołtarzowe malowidło Roczany (Skarb nr 1363)
- Ołtarzowe malowidło Siakjamuniego (Skarb nr 1363)
- Ołtarzowe malowidło Wairoczany (Skarb nr 1363)