Hybris

Ten artykuł dotyczy pojęcia w kulturze starożytnej Grecji. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Hybris (gr. ἡ ὕβρις [he hýbris] – ’pycha’) – duma, buta, pycha rodowa lub majestat władcy, które uniemożliwiają prawidłowe rozpoznanie sytuacji, w której znalazł się bohater. Pojęcie to było używane w kulturze starożytnej Grecji. Pycha stanowi przekroczenie miary^[1], którą bogowie wyznaczyli człowiekowi (zob. Dike), stanowi więc wyzwanie wobec bogów i ściąga na człowieka ich karę. Termin hybris występuje zwłaszcza w odniesieniu do tragedii greckiej, ponieważ często jest on głównym czynnikiem prowadzącym do katastrofy bohatera (np. Edypa, Kreona, Agamemnona czy Klitajmestry)^[2].

Słowo hybris jest rodzaju żeńskiego. Dlatego możemy mówić o tej hybris np. tak: „powodowała nim hybris”.