Irlandia feudalna
1171/1177–1542 | |||||
| |||||
Stolica | Dublin | ||||
---|---|---|---|---|---|
Ustrój polityczny | monarchia feudalna | ||||
Głowa państwa | Lord Irlandii Henryk VIII Tudor | ||||
Zależne od | |||||
Głowa terytorium | Lord Namiestnik Henryk FitzRoy | ||||
Data powstania | 1171/1177 | ||||
Data likwidacji | 1542 | ||||
Religia dominująca | katolicyzm | ||||
|
Irlandia feudalna, oficjalnie Lordostwo Irlandii (ang. Lordship of Ireland; łac. Dominium Hiberniae; irl. Tiarnas na hÉireann) – okres panowania feudalnego w Irlandii w latach 1171–1542 pod rządami króla Anglii tytułowanego jako Lord Irlandii (ang. Lord of Ireland).
Lordostwo zostało utworzone jako papieskie lenno po normańskiej inwazji na Irlandię w latach 1169–1171[1]. Lordem (Lord of Ireland) był król Anglii, który od 1316 r. był lokalnie reprezentowany przez lorda namiestnika. Pierwszym lordem w 1177 r. został z nadania Henryka II jego syn Jan bez Ziemi, natomiast w 1316 pierwszym lordem namiestnikiem został Roger Mortimer.
Koniec okresu przypada na 1542 r., w którym na mocy ustawy zostało utworzone Królestwo Irlandii[2].
Historia
- Osobny artykuł: Historia Irlandii.
Przypisy
Bibliografia
- Neil Hegarty: Story of Ireland. Londyn: BBC Books, 2011. ISBN 978-1-849-90246-5.
- p
- d
- e