Izotropowość

Ten artykuł od 2019-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Izotropowość, izotropia^[1] (gr. isos 'równy, jednakowy'; trópos 'zwrot, obrót') – niezależność od kierunku, przeciwieństwo anizotropii.

W matematyce oraz fizyce

Przestrzeń fizyczna jest przestrzenią jednorodną i izotropową. Jednorodność przestrzeni jest równoważna założeniu, że prawa fizyczne nie zależą od miejsca wystąpienia zjawiska. Izotropowość oznacza, że wszystkie kierunki w przestrzeni są równoważne. Z tych dwóch własności wynika równoważność wszystkich przestrzennych układów współrzędnych użytych do opisu badanego zjawiska. Niezmienniczość praw fizycznych przy zmianie przestrzennych układów współrzędnych można wyrazić stosując rachunek tensorowy. Tensor T jest izotropowy wtedy i tylko wtedy gdy jego reprezentacje we wszystkich polibazach, powstałych w wyniku iloczynów tensorowych baz ortonormalnych, są takie same^[2].

W krystalografii i inżynierii materiałowej

Izotropowość materiału jest to brak różnic we właściwościach fizycznych tego materiału, takich jak: rozszerzalność termiczna, przewodzenie ciepła, przewodnictwo elektryczne czy współczynnik załamania światła, niezależnie od tego w jakim kierunku są one mierzone.

Izotropowość jest cechą ciał amorficznych oraz kryształów układu regularnego.

W kosmologii

Niektóre z zamieszczonych tu informacji wymagają weryfikacji. Uwagi: sekcja zawiera błędy merytoryczne i nadmierne uproszczenia. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

 Osobny artykuł: Jednorodność (kosmologia).

Zasada izotropowości przestrzeni mówi, że dla obserwatora fundamentalnego, znajdującego się w aktualnym położeniu Ziemi, materia na niebie jest rozłożona izotropowo, co oznacza, że w każdym kierunku obserwator widzi tę samą ilość materii, co w pojęciu kosmologii oznacza, że galaktyki równomiernie pokrywają niebo. Zasada ta jest bezpośrednią konsekwencją prowadzonych obserwacji, a w szczególności pięciu ich najważniejszych typów, mówiących o:

• kątowym rozkładzie galaktyk na niebie
• kątowym rozkładzie galaktyk w podczerwieni
• kątowym rozkładzie radioźródeł
• promieniowaniu rentgenowskim
• promieniowaniu reliktowym

Zobacz też

• właściwości fizyczne i chemiczne minerałów
• jednorodność fizyczna kryształu
• jednorodność chemiczna kryształu
• układ krystalograficzny
• elementy symetrii kryształów
• jednorodność - w kosmologii
• izotropia poprzeczna

Przypisy