Jacinda Ardern

Jacinda Ardern

Data i miejsce urodzenia	26 lipca 1980 Hamilton
Premier Nowej Zelandii
Okres	od 26 października 2017 do 25 stycznia 2023
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Bill English
Następca	Chris Hipkins
Multimedia w Wikimedia Commons

Jacinda Kate Laurell Ardern^[1] (wym. dʒəˈsɪndə ˈɑːrdɜːrn; ur. 26 lipca 1980 w Hamilton^[2]) – nowozelandzka polityczka, od 26 października 2017 do 25 stycznia 2023 roku premier Nowej Zelandii^[3][4].

Życiorys

Urodziła się w mormońskiej rodzinie jako młodsza z dwóch córek^[5]. Jej ojciec był z zawodu policjantem^[6], a matka pracownicą szkolnej stołówki^[5]. Dzieciństwo spędziła na wsi^[2]. Uczyła się w Morrinsville College^[2], gdzie udzielała się w szkolnym samorządzie i uczniowskiej gazetce^[5], po czym ukończyła studia na Uniwersytecie Waikato w 2001 i rozpoczęła pracę w biurze premier Helen Clark^[2]. W czasie studiów została agnostyczką. Polityką zainteresowała się za sprawą ciotki Marie Ardern, działaczki Partii Pracy. W następnych latach wyjechała za granicę, gdzie m.in. była w Nowym Jorku wolontariuszką w kuchni dla bezdomnych^[5], pracowała również jako doradczyni brytyjskiego premiera Tony’ego Blaira^[1].

W 2008 została wybrana do nowozelandzkiego parlamentu^[6]. 1 marca 2017 została wiceprzewodniczącą Nowozelandzkiej Partii Pracy po rezygnacji Andrew Little’a, a 1 sierpnia 2017 objęła kierownictwo partii^[3][7]. Objęła partię po trzech kadencjach w opozycji. W swojej kampanii skupiła się na nierównościach społecznych tj. budownictwie socjalnym, ograniczeniu ubóstwa dzieci, transformacji energetycznej, podniesienia płacy minimalnej, zwiększeniu nakładów na opiekę zdrowotną i bezpłatnych studiach. W wyborach parlamentarnych jej partia uzyskała 36,89%, co stanowiło drugi wynik^[3]. Partia Pracy zdecydowała się na utworzenie koalicyjnego rządu^[5], a Ardern 23 września 2017 objęła urząd premier Nowej Zelandii^[3][8]. Została zaprzysiężona 26 października 2017^[7], będąc najmłodszą od 1856 osobą pełniącą tę funkcję^[8].

Wkrótce po objęciu urzędu zakazała poszukiwań ropy i gazu na morzach terytorialnych Nowej Zelandii, podniosła płace minimalne o 5%, zaczęła obniżać opłaty za studia, wprowadziła płatny urlop dla ofiar przemocy domowej i wydłużyła urlop rodzicielski dla kobiet^[5].

21 czerwca 2018 urodziła w szpitalu w Auckland córkę, której wraz z partnerem nadali imiona: irlandzkie Neve (wywodzące się od słowa jasna) oraz maoryskie Te Aroha (oznaczające miłość)^[9]. Została drugą kobietą na świecie, która urodziła dziecko w trakcie sprawowania urzędu premiera (po pakistańskiej premier Benazir Bhutto). Po narodzinach dziecka wzięła sześciotygodniowy urlop macierzyński, w czasie którego obowiązki premiera wykonywał wicepremier Winston Peters^[10]. Trzymiesięczne dziecko towarzyszyło jej we wrześniu podczas obrad Zgromadzenia Ogólnego ONZ^[11].

Partnerem Jacindy Ardern jest Clarke Gayford, autor telewizyjnego programu wędkarskiego^[10].

19 stycznia 2023 ogłosiła swoją rezygnację ze stanowiska premier Nowej Zelandii oraz przewodniczącej Partii Pracy^[12], do której doszło sześć dni później^[13]. Na obu stanowiskach zastąpił ją Chris Hipkins^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Informacja o zaprzysiężeniu
• Sylwetka. labourparty.org.nz. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-23)].