Joe Davis

Joe Davis

Joe Davis
Obywatelstwo	Anglia
Data i miejsce urodzenia	15 kwietnia 1901 Whitwell
Data i miejsce śmierci	10 lipca 1978 Hampshire
Gra zawodowa	1927–1964
Najwyższy break	147 (1955)
Mistrz świata	1927–1940, 1946

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Joe Davis (ur. 15 kwietnia 1901 w Whitwell, zm. 10 lipca 1978 w Hampshire) – snookerzysta angielski, jeden z najwybitniejszych zawodników w historii snookera, piętnastokrotny mistrz świata; osiągał również dobre rezultaty w bilardzie.

Początkowo grał w bilard i był lokalnym mistrzem; od 1919 zajmował się bilardem zawodowo, debiutował w mistrzostwach świata w 1922, ale przegrał z Tomem Newmanem. Skoncentrował się później na grze w snookera, był jednym ze współorganizatorów pierwszych mistrzostw świata w 1927; zdobył tytuł mistrzowski i bronił go nieprzerwanie do 1946 (w latach 1941–1945 mistrzostw nie rozgrywano). Najbliższy pokonania Joe Davisa był jego młodszy brat, Fred, w finale w 1940.

W 1928 uzyskał jako pierwszy break 100-punktowy, a w 1955 wbił breaka maksymalnego, 147. Przekroczył w karierze barierę 100 punktów 687 razy. W 1962 wbity przez niego break 100 w meczu z Johnem Pulmanem był jednocześnie historycznym, pierwszym telewizyjnie udokumentowanym breakiem stupunktowym na świecie^[1].

W 1946 postanowił zakończyć swoje starty w mistrzostwach świata. Pozostał popularnym zawodnikiem, często brał udział w meczach pokazowych. Oficjalnie zakończył karierę zawodniczą w 1964. Interesował się bieżącymi wydarzeniami snookerowymi, m.in. obserwował ostatni występ brata w półfinale mistrzostw świata w 1978; podczas tego meczu zasłabł i wkrótce zmarł.

W latach 1928, 1929, 1930 i 1932 zdobywał mistrzostwo świata w bilardzie zawodowym. W 1963 za wybitne osiągnięcia sportowe został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE).

Przypisy