Josef Doubrava
 | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 29 lutego 1852 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 lutego 1921 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Biskup hradecki | ||
| Okres sprawowania | 1903-1921 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | ||
| Prezbiterat | 16 lipca 1876 | |
| Nominacja biskupia | 22 czerwca 1903 | |
| Sakra biskupia | 29 czerwca 1903 | |
| Data konsekracji | 29 czerwca 1903 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Emanuel Jan Schöbel | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Josef Doubrava (ur. 29 lutego 1852 w Mníšku; zm. 20 lutego 1921 w Hradcu Králové[1]) – czeski duchowny rzymskokatolicki, teolog; biskup ordynariusz hradecki od 1903 roku[2].
Biografia
Urodził się w 1852 roku w miejscowości Mníšek pod Brdy w środkowych Czechach. Po odbyciu specjalistycznych studiów teologicznych w Rzymie, otrzymał 16 czerwca 1876 roku święcenia kapłańskie w katedrze św. Wita w Pradze. Następnie został skierowany do pracy duszpasterskiej w Petrovicach koło Sedlčan, a rok później objął parafię w Dublovicach. W 1880 roku został adiunktem na Wydziale Teologicznym Uniwersytecie Karola. W 1883 roku objął funkcję prorektora, a w 1890 roku rektora praskiego Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego, które piastował do 1903 roku. W tym samym czasie uzyskał kolejno stopnie naukowe doktora nauk teologicznych oraz tytuł profesora prawa kanonicznego. Był znanym i cenionym ekspertem w dziedzinie prawa kościelnego, publikując szereg ważnych artykułów i opracowań w profesjonalnych czasopismach. W latach 90. XX wieku otrzymał godność kanonika praskiej kapituły katedralnej[3].
9 lutego 1903 roku został wybrany przez cesarza Franciszka Józefa I Habsburga-Lotaryńskiego, biskupem ordynariuszem diecezji hradeckiej. Papież Leon XIII zaakceptował tę decyzję 22 czerwca tego samego roku. Jego konsekracja biskupia miała miejsce 29 czerwca 1903 roku[2].
17 stycznia 1915 w Chocni biskup Doubrava poświęcił kościół wybudowany dla uchodźców wojennych z Polski[4]
Od grudnia 1918 roku piastował funkcję administratora apostolskiego archidiecezji praskiej. Na okres jego rządów w diecezji przypadł okres I wojny światowej oraz utworzenie niepodległego państwa czechosłowackiego. Zmarł w 1921 roku w Hradcu Králové i został pochowany na cmentarzu w Pouchovie[1].
Przypisy
- ↑ a b Český biografický slovník XX. století, pod red. Josefa Tomeša, tom 1 (A-J), Praha-Litomyšl 1999, ISBN 80-7185-245-7, s. 253.
- ↑ a b Sylwetka biskupa Josefa Doubravy na stronie "Catholic-Hierarchy" [on-line] [dostęp: 24.11.2017]
- ↑ Biografický slovník českých zemí, pod red. Pavli Vošahlíkovej, tom 14 (Dot-Dvo), Praha 2011, ISBN 978-80-7277-451-7, s. 344.
- ↑ Poświęcenie kościoła polskiego w Choceniu. „Nowości Illustrowane”. Nr 6, s. 7, 6 lutego 1915.
Bibliografia
- Biografický slovník českých zemí, pod red. Pavli Vošahlíkovej, tom 14 (Dot–Dvo), Praha 2011, ISBN 978-80-7277-451-7, s. 344.
- Český biografický slovník XX. století, pod red. Josefa Tomeša, tom 1 (A–J), Praha-Litomyšl 1999, ISBN 80-7185-245-7, s. 253.
Linki zewnętrzne
- Sylwetka biskupa Josefa Doubravy na stronie "Catholic-Hierarchy" [on-line] [dostęp: 24.11.2017]
- p
- d
- e
Kontrola autorytatywna (osoba):
