Kartulariusz

Kartulariusz, kopiariusz, kopiał, kopiarz (łac. cartularium) – zbiór dokumentów i odpisów edyktów, dotyczących majątków ziemskich przeważnie klasztornych. Słowo było używane w średniowieczu i oznaczało początkowo bibliotekę^[1]. W Polsce kartulariusz znany był już w XIII wieku. Tym terminem określano także księgę, zawierającą kopie dokumentów od różnych wystawców dla jednego odbiorcy. Takie księgi były prowadzone w klasztorach. W innych kancelariach i urzędach podobną rolę pełniły regesty. Pod koniec XIX wieku funkcję kartulariusza przyjęły kopiały, księgi korespondencyjne, które zawierały kopie pism, odbijanych na szapirografach.