Laudacja

Laudacja (łac. laudare – chwalić[1]) – mowa pochwalna[2] obrazująca zalety danej osoby, stosowana jako mowa okolicznościowa np. podczas pogrzebu (laudatio funebris), z okazji wręczania honorowego tytułu itp.[3] W przypadku przesadnego zachwytu i nadmiaru pochlebstw można mówić o panegiryzmie.

Zobacz też

  • Kolaudacja

Przypisy

  1. ↑ Laudacja. Onet WIEM. [dostęp 2015-05-21]. (pol.).
  2. ↑ Hasło: Laudacja. Słownik PWN. [dostęp 2015-02-21]. (pol.).
  3. ↑ Leonard Drożdżewicz, Człowiek i książka. Wielka księga laudacji, „Znad Wilii”, nr 1(85) z 2021 r., s. 151-152, http://www.wilnoteka.lt/artykul/wiosenny-numer-znad-wilii-nr-185, https://www.znadwiliiwilno.lt/pl/kwartalnik-znad-wilii-2018/.
Kontrola autorytatywna (gatunek literacki):
  • LCCN: sh85045556
  • GND: 7631700-6
  • J9U: 987007557793505171
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: art/eulogy
  • Universalis: oraison-funebre
  • Catalana: 0101942