Live in Guildford

Live in Guildford (November 13, 1972) – album koncertowy King Crimson, wydany 1 października 2003 roku^[1] nakładem Discipline Global Mobile jako CD. Ukazał się jak nr 24. w serii wydawniczej „The King Crimson Collectors' Club”^[2].

Historia albumu

W maju 1972 roku Robert Fripp rozpoczął reaktywowanie zespołu King Crimson w nowym składzie, który wspólnie z nim utworzyli: basista i wokalista John Wetton, perkusista Bill Bruford, skrzypek David Cross i perkusjonista Jamie Muir. We wrześniu zespół rozpoczął nagrywanie materiału na nowy album, po czym wyruszył w trasę koncertową^[3].

13 listopada 1972 roku King Crimson koncertował w Civic Hall w Guildford, w hrabstwie Surrey. Był to dopiero siódmy występ zespołu w tym składzie. Nagranie z tego koncertu nie było wcześniej szerzej rozpowszechniane ani wydane na bootlegach. Album zawiera cztery utwory trwające łącznie około 45 minut^[1]. Dłuższy materiał z tego koncertu (oraz z innych ówczesnych koncertów w Anglii) opublikowany został jako część 15-płytowego boxu Larks' Tongues In Aspic (The Complete Recordings), wydanego w 2012 roku^[4].

Lista utworów

Lista i informacje według Discogs^[2]:

1.	Larks' Tongues In Aspic (Part I) Bruford, Cross, Muir, Wetton, Fripp	8:58
2.	Book Of Saturday (Daily Games) Wetton, Palmer-James, Fripp	4:23
3.	Improv: All That Glitters Is Not Nail Polish Bruford, Cross, Muir, Wetton, Fripp	25:38
4.	Exiles Cross, Palmer-James, Fripp	3:40
		42:39

Do albumu dołączono 12-stronicową książeczkę z informacjami autorstwa Sida Smitha.

Muzycy

• David Cross – skrzypce, melotron
• Robert Fripp – gitara, melotron
• John Wetton – gitara basowa i śpiew
• Bill Bruford – perkusja
• Jamie Muir, instrumenty perkusyjne i inne akcesoria

Produkcja

• produkcja – David Singleton, Alex R Mundy

Odbiór

Opinie krytyków

Recenzje
Publikacja	Ocena
AllMusic	[1]
Prog Archives	3.88/5.0[5]
Teraz Rock	[6]

Lindsay Planer z AllMusic bardzo wysoko ocenił koncert. Rozpoczynający program utwór „Larks' Tongues In Aspic (Part I)” nazwał „porywającą interpretacją” podkreślając wkład Muira z jego „menażerią zawołań ptaków, dzwonków i innych delikatnych dźwięków”, a w kontraście do nich – „niesamowite solo na skrzypcach Crossa”. „Book Of Saturday” (pod roboczym tytułem „Daily Games”) to jego zdaniem „wyważona gra gitarzysty i wrażliwy wokal Wettona”. Za najważniejszym element płyty autor uznał ponad 25-minutowy utwór „Improv: All That Glitters Is Not Polish” z „instrumentalnym zespołowym jamowaniem”. Album kończy się niekompletnym utworem „Exiles”, w trakcie którego po niecałych czterech minutach skończyły się taśmy^[1].

Na grę Muira zwrócił uwagę również Jordan Babula z magazynu Teraz Rock nazywając koncert „drugą godną uwagi rejestracją występu” z jego udziałem. Porównując nagrania z Guildford z tymi z The Beat Club Bremen 1972 stwierdził, iż zespół „w ciągu miesiąca zdecydowanie się zgrał” a „muzycy lepiej się dogadują” dając jako przykład utwór „Improv: All That Glitters Is Not Polish”^[6].

Przypisy