Manuel del Pópulo Vicente García

Manuel del Pópulo Vicente García

Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1775 Sewilla
Data i miejsce śmierci	9 czerwca 1832 Paryż
Typ głosu	tenor
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor śpiewka
Multimedia w Wikimedia Commons

Manuel del Pópulo Vicente García (ur. 21 stycznia 1775 w Sewilli, zm. 9 czerwca 1832 w Paryżu) – hiszpański tenor i nauczyciel śpiewu, a także kompozytor operowy.

Życiorys

Jako chłopiec był członkiem chóru katedralnego w Sewilli, gdzie otrzymał wykształcenie muzyczne. W wieku 17 lat zadebiutował jako tenor w teatrze w Kadyksie, następnie pracował jako śpiewak, dyrygent i kompozytor operetek na różnych scenach w Hiszpanii.

W 1808 wyjechał do Paryża, gdzie śpiewał w operach buffa i wywołał sensację swoimi występami. Z ogromnym aplauzem były przyjmowane jego występy w dużych miastach Włoch. W 1812 zamieszkał w Neapolu. Współpracował, między innymi z Gioacchino Rossinim. Śpiewał partię Norfolka w Elżbiecie, królowej Anglii podczas premiery w Neapolu (1815). W następnym roku, dla Rossiniego stworzył rolę Almavivy, w Rzymie w pierwszym wykonaniu Cyrulika sewilskiego. W Cyruliku występował także w Paryżu. W 1823 Geltrude Righetti-Giorgi, pierwsza wykonawczyni roli Rozyny w Cyruliku, udzieliła słynnej odpowiedzi Cenni di una donna già cantante, sopra il Maestro Rossini .... na krytyczny artykuł Stendhala na temat Cyrulika. W tekście tym podaje informację, że to Garcia skomponował serenadę Se il mio nome saper voi bramate z pierwszego aktu opery, a Rossini ją autoryzował. Z wielkim uznaniem został przyjęty także w Londynie, gdzie został zatrudniony jako pierwszy tenor w teatrze królewskim w 1824 r.

W 1826 wyjechał do Ameryki jako przedsiębiorca operowy. Osiągnął sukces artystyczny i materialny. Niestety stracił całą fortunę napadnięty przez bandę rabusiów w pobliżu Veracruz, w drodze z Meksyku, gdzie występował, do USA.

Po powrocie do Paryża poświęcił się wyłącznie nauczaniu wokalnemu aż do śmierci 9 czerwca 1832 r. Wykształcił szereg znakomitych śpiewaków dramatycznych, w tym swoich córek Marii Malibran i Pauline Viardot-García. W 1831 roku napisał dla swoich studentów operę Le cinesi na podstawie libretta Pietro Metastasio. W ostatnich latach swojego życia García napisał pięć oper salonowych, aby pokazać talenty swoich uczniów. W 2006 i 2015 roku krytyczne wydania dwóch z tych oper, L’ Isola disabitata i Un avvertimento ai gelosi, pod redakcją Teresy Radomski, zostały opublikowane przez A-R Editions. L'sola disabitata została wystawiona na Uniwersytecie Wake Forest w 2005 roku, a następnie w Europie po raz pierwszy w Hiszpanii w 2010 roku.

Jego syn Manuel Patricio Rodríguez García był także nauczycielem śpiewu i barytonem oraz prekursorem laryngoskopii^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Teresa Radomski (red.): L'isola disabitata. Wynik. Middleton, Wisc.: AR Ed., 2006. Seria: Najnowsze badania muzyki dziewiętnastego i początków dwudziestego wieku; 42 ISBN 0-89579-594-9
• James Radomski: Manuel García (1775–1832); chronicle of the life of a bel canto tenor at the dawn of romanticism. Oxford Univ. Press, Oxford; New York 2000, ISBN 0-19-816373-8

Linki zewnętrzne

• Manuel García Sr. – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project