Maurice Emmanuel : Życiorys, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Maurice Emmanuel

Imię i nazwisko

Marie François Maurice Emmanuel

Data i miejsce urodzenia

2 maja 1862
Bar-sur-Aube

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

14 grudnia 1938
Paryż

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, muzykolog

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Marie François Maurice Emmanuel (ur. 2 maja 1862 w Bar-sur-Aube, zm. 14 grudnia 1938 w Paryżu^[1]^[2]^[3]) – francuski kompozytor i muzykolog.

Życiorys

Podstawy edukacji muzycznej odebrał w Dijon, następnie był członkiem chóru kościelnego w Beaune^[2]. W latach 1880–1887 uczył się w Konserwatorium Paryskim u Théodore’a Dubois (harmonia), Léo Delibesa (kompozycja) i Louisa-Alberta Bourgault-Ducoudraya (historia muzyki)^[1]^[2]. Z powodu krytycznego stanowiska Delibesa wobec jego twórczości nie mógł ubiegać się o Prix de Rome^[3]. Później studiował historię muzyki starożytnej u François Auguste’a Gevaerta w Brukseli oraz na Uniwersytecie Paryskim, gdzie w 1895 roku obronił doktorat na podstawie dysertacji L’orchestique grecque (wyd. Paryż 1895)^[1]^[2]. W latach 1898–1905 uczył historii sztuki w Lycée Racine i Lycée Lamartine^[2]. Od 1904 do 1907 roku był kapelmistrzem bazyliki św. Klotyldy w Paryżu^[2]. W latach 1907–1936 był wykładowcą historii muzyki w Konserwatorium Paryskim^[1].

Był autorem prac Histoire de la langue musicale (2 tomy, Paryż 1911, nowe wydanie 1928), Traité de l’accompagnement modal des psaumes (Lyon 1912), La polyphonie sacrée (razem z René Moissenetem, Dijon 1923), Pelléas et Mélisande de Claude Debussy (Paryż 1926, 2. wydanie 1950), César Franck (Paryż 1930) i Anton Reicha (Paryż 1936)^[2]^[3]. Skomponował m.in. opery Prométhée enchaîné (1916–1918), Salamine (1921–1923 i 1927–1929, wyst. Paryż 1929) i Amphitryon (1936, wyst. Paryż 1937), 2 symfonie (1919, 1931), Suite française na orkiestrę (1934–1935), poemat symfoniczny Le poème du Rhône (1938), 2 kwartety smyczkowe, 6 sonatin fortepianowych^[2]^[3]. Z jego dorobku kompozytorskiego zachowało się tylko 30 kompozycji, pozostałe utwory kompozytor sam zniszczył^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 33. ISBN 83-224-0344-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1019–1020. ISBN 0-02-865527-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 247. ISBN 0-674-37299-9.