Mińsk Osobowy
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | Mińsk | ||
Data otwarcia | 1873 (1991-2002 obecny wygląd) | ||
Poprzednie nazwy | Mińsk | ||
Dane techniczne | |||
Liczba peronów | 4 | ||
Liczba krawędzi peronowych | 7 | ||
Kasy | czynne | ||
Położenie na mapie Mińska | |||
Położenie na mapie Białorusi | |||
53°53′26″N 27°33′02″E/53,890556 27,550556 | |||
|
Mińsk Osobowy (biał. Мінск-Пасажырскі, ros. Минск-Пассажирский) – największa stacja kolejowa w Mińsku i zarazem na Białorusi.
Historia
Stacja Mińsk została otwarta w XIX w. Była wówczas węzłem kolei Moskiewsko-Brzeskiej i Libawsko-Romeńskiej. Położona była pomiędzy stacjami Kołodziszcze i Tanipol (Kolej Moskiewsko-Brzeska) oraz Ratomka i Michanowicze (Kolej Libawsko-Romeńska)[1][2].
- Dworzec Wileński na pocz. XX w.]
- Dworzec w 1981 roku
Przypisy
Bibliografia
- Фотолинии БЧ
Linki zewnętrzne
- Historia dworca
- Minsk railroad terminal – Zdjęcia
- Zdjęcia wnętrza
Mińsk Osobowy | ||
Linia Orsza – Mińsk Osobowy – Baranowicze (749,630 km) | ||
Mińsk Wschodni odległość: 2,612 km | Staliczny | |
Linia Mińsk Osobowy – Mołodeczno (749,630 km) | ||
odległość: 1,947 km | ||
Linia Osipowicze – Mińsk Osobowy (496,200 km) | ||
Mińsk Południowy odległość: 3,246 km |