Nándor Gion

Gion Nándor

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1941
Srbobran

Data i miejsce śmierci

27 sierpnia 2002
Segedyn

Narodowość

węgierska

Język

węgierski

Dziedzina sztuki

powieść

Multimedia w Wikimedia Commons

Nándor Gion (ur. 1 lutego 1941 w Srbobranie, zm. 27 sierpnia 2002 w Segedynie) – węgierski pisarz.

Ukończył filologię węgierską na Uniwersytecie w Nowym Sadzie. Pracował jako dziennikarz radiowy oraz kierował teatrem w Nowym Sadzie. W 1993 roku wyjechał z Jugosławii i zamieszkał w Budapeszcie.

Twórczość

Kétéltűek a barlangban (1968)
Testvérem, Joáb (1969)
Engem nem úgy hívnak (1970)
Ezen az oldalon (1971)
Postarablók (1972)
Virágos katona (1973)
Olyan, mintha nyár volna (1974)
Grał także dla łotrów (Latroknak is játszott, 1976, polski przekład 1985, tłum. Krystyna Pisarska, ISBN 83-07-01183-3)
A kárókatonák még nem jöttek vissza (1977)
Salwa na cześć czarnego bawołu (Sortűz egy fekete bivalyért, 1982, polski przekład 1987, ISBN 83-10-09187-7)
Az angyali vigasság (1985)
Börtönről álmodom mostanában (1990)
Izsakhár (1994)
Mint a felszabadítók (1996)
Sorsfordítók – 23 orvos legszebb történetei (1996)
Ez a nap a miénk (1997)
Rózsaméz
Aranyat talált
Mit jelent a tök alsó? Novellák a hagyatékból (2004)