Narcyza

Narcyza – imię żeńskie pochodzenia greckiego.

Jest żeńskim odpowiednikiem męskiego imienia Narcyz[1][2].

Imię to nie jest zaświadczone w średniowiecznych źródłach polskich; pojawiło się w Polsce w XIX wieku – wówczas było uważane za imię afektowane[1]. W 2001 roku nosiło je 705 Polek[2].

Narcyza imieniny obchodzi 18 marca[1][2][3][4][5].

Formy zdrobniałe: Narcyzia, Cyzia.

Odpowiedniki w innych językach

  • angielski: Narcissa
  • białoruski: Нарцыса
  • czeski: Narcisa
  • francuski: brak[2]
  • hiszpański: Narcisa
  • łacina: Narcissa
  • niemiecki: brak[2]
  • rosyjski: Нарцисса, Наркисса
  • rumuński: Narcisa
  • słowacki: Narcisa
  • ukraiński: Нарциса
  • węgierski: Nárcisz
  • włoski: Narcisa

Osoby noszące imię Narcyza

  • św. Narcyza od Jezusa (1832–1869)
  • Narcyza Żmichowska (1819–1876) – polska powieściopisarka i poetka

Postaci fikcyjne

Zobacz hasło Narcyza w Wikisłowniku

Przypisy

  1. ↑ a b c Bubak 1993 ↓, s. 239.
  2. ↑ a b c d e Grzenia 2008 ↓, s. 252.
  3. ↑ Skorowidz imion, [w:] DonatD. Chruścicki DonatD., Skarbczyk imion, wyd. II, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1983, s. 31. nlb, lewa kolumna, ISBN 83-217-2374-8  (pol.), Książka liczy 128 stron, z których żadnej nie ponumerowano. Na stronie 1. umieszczono logo wydawnictwa, str. 3. to strona tytułowa, na stronie 4. wydrukowano numer ISBN, który powtórzono na 3. stronie okładki. Nakład 100 tysięcy egz.
  4. ↑ Narcyz [online], deon.pl [dostęp 2024-03-18] .
  5. ↑ MikeM. Campbell MikeM., Name Days for the name Narcyza [online], Behind the Name [dostęp 2024-03-18]  (ang.).

Bibliografia

  • Józef Bubak: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993. ISBN 83-04-03860-9.
  • Jan Grzenia: Słownik imion. Wyd. trzecie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-01-15644-2.
  • p
  • d
  • e
Imiona