Nuno de Cunha da Ataíde

Nuno de Cunha da Ataíde

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Portugalia
Data i miejsce urodzenia	8 grudnia 1664 Lizbona
Data i miejsce śmierci	14 grudnia 1750 Lizbona
Generalny inkwizytor Portugalii
Okres sprawowania	1707–1750
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	14 marca 1706
Kreacja kardynalska	18 maja 1712 Klemens XI
Kościół tytularny	S. Anastasiae
Multimedia w Wikimedia Commons

Nuno de Cunha da Ataíde (ur. 8 grudnia 1664, zm. 14 grudnia 1750^[1][2]) – portugalski kardynał.

Życiorys

Urodził się w Lizbonie, w rodzinie seniorów Povolide. Studiował prawo na uniwersytecie w Coimbrze, uzyskując tytuł licencjata. Przyjął święcenia kapłańskie i został kanonikiem kapituł diecezjalnych w Coimbrze i Lizbonie. Należał do grona doradców króla Piotra II (1667–1706). Sprawował też urząd inkwizytora trybunału w Lizbonie.

W 1704 był rekomendowany na stanowisko biskupa Elvas, ale odmówił przyjęcia tej promocji. 14 grudnia 1705 został mianowany tytularnym biskupem Targa i przyjął sakrę biskupią w dniu 14 marca 1706. Zachował pozycję na dworze królewskim także po śmierci Piotra II, gdyż nowy król Jan V (1706–1750) również zaliczył go do grona swych bliskich doradców. 30 lipca 1707 otrzymał nominację na generalnego inkwizytora Portugalii i zwierzchnika inkwizycji portugalskiej, którym pozostał aż do śmierci.

Na konsystorzu 18 maja 1712 papież Klemens XI mianował go kardynałem. Po jego śmierci (19 marca 1721) Nuno de Cunha da Ataíde udał się do Rzymu, ale przybył już po zakończeniu obrad konklawe 1721. Nowy papież Innocenty XIII przyjął go i na konsystorzu 16 czerwca 1721 nadał mu kościół tytularny S. Anastasiae.

Kardynał Nuno de Cunha da Ataíde zmarł 14 grudnia 1750 w Lizbonie w wieku 86 lat i został pochowany w miejscowym kościele dominikanów^[1].

Przypisy

Bibliografia

• The Cardinals of the Holy Roman Church
• Remigius Ritzler: Hierarchia Catholica. T. V. Münster: 1952, s. 28, 43, 369. (łac.).
• A.J. Saraiva, H.P. Salomon, I.S.D. Sassoon, The Marrano Factory: The Portuguese Inquisition and Its New Christians 1536-1765, BRILL 2001, s. 379