Oscar Furlong

Oscar Furlong

silny skrzydłowy/środkowy
Pseudonim	Pillín, El Primer Crack
Data i miejsce urodzenia	22 października 1927 Buenos Aires
Data śmierci	11 czerwca 2018
Wzrost	188 cm
Kariera
Aktywność	1944–1956
College	Southern Methodist University (1953–1956)
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1944–1956 Gimnasia y Esgrima de Villa del Parque
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1953 Argentyna (reprezentacja akademicka) 1947–1955  Argentyna 50
Dorobek medalowy Mistrzostwa świata złoto Buenos Aires 1950 Koszykówka Uniwersjada złoto Dortmund 1953 koszykówka Igrzyska panamerykańskie srebro Buenos Aires 1951 koszykówka srebro Meksyk 1955 koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons

Oscar Alberto Furlong (ur. 22 października 1927 w Buenos Aires, zm. 11 czerwca 2018^[1]) – argentyński koszykarz, występujący na pozycjach silnego skrzydłowego oraz środkowego, olimpijczyk, mistrz świata z 1950 roku, tenisista.

Grał w reprezentacji Argentyny na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 r., i mimo że drużyna jako całość wypadła słabo, został wtedy uznany za jednego z najlepszych graczy świata^[2], w związku z czym otrzymał ofertę gry od klubu Minneapolis Lakers. Odrzucił ją, podobnie jak propozycję od Baltimore Bullets czy University of Kentucky^[3]. Cztery lata później, na igrzyskach w 1952 r., Argentyna, z Furlongiem w składzie, zajęła 4 miejsce, przegrywając brązowy medal w meczu z Urugwajem^[4].

Wprowadził w Argentynie jump-shot, którego nauczył się podczas trzech lat występów na uniwersytecie Southern Methodist^[3].

Karierę koszykarską musiał zakończyć w 1957 roku. Dotychczasowy prezydent, Juan Peron, został obalony w zamachu stanu, a wojskowa junta usuwała z życia publicznego wszystkich potencjalnych zwolenników dawnego rządu, w tym niezwykle popularnych i symbolizujących sukcesy ekipy Perona koszykarzy. Nowo wybrany prezydent argentyńskiego komitetu olimpijskiego, Amador Barros Hurtado, podjął kontrowersyjną decyzję, zabraniając występów w lidze argentyńskiej wszystkim członkom składu mistrzowskiego z 1950 roku pod pozorem przyjęcia (od poprzedniego rządu) samochodów^[2] (lub, według innych źródeł, pozwolenia na ich import^[5]) jako nagrody za zdobycie mistrzostwa świata^[6] i złamania w ten sposób przepisów dotyczących sportu amatorskiego.

Trenował też z sukcesami tenis, zajmując w rankingach krajowych siódme miejsce. W 1966 roku dołączył do komitetu Argentine Tennis Association (AAT), zostając jego wiceprezydentem. Był także trenerem zespołu występującego w Pucharze Davisa. W 1977 roku jego drużyna dotarła do półfinałów tych rozgrywek.

Osiągnięcia

NCAA

• Uczestnik rozgrywek NCAA Final Four (1956)

Zespołowe

• 6-krotny mistrz Buenos Aires (1945–1948, 1951, 1954 – mistrzostwa Argentyny są oficjalnie rozgrywane od 1984 roku)^[3]

Indywidualne

• Wybrany do FIBA Hall of Fame (2007)^[3]

Reprezentacja

• Mistrz:
  • świata (1950)^[3]
  • uniwersjady (1953)^[3]
• 2-krotny wicemistrz igrzysk panamerykańskich (1951, 1955)^[3]
• MVP mistrzostw świata (1950)^[3]
• 2-krotny uczestnik igrzysk olimpijskich (1948 – 15. miejsce, 1952 – 4. miejsce)^[3]
• Zaliczony do I składu mistrzostw świata (1950)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Biografia na irlandeses.org (ang.)
• La primera gran estrella. edant.ole.com.ar. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (hiszp.)
• Profil na fiba.com (ang.)
• Profil na atpworldtour.com (ang.)
• Oscar Furlong, una leyenda del básquet nacional (hiszp.)
• Profil na tennisarchives.com (ang.)
• Statystyki olimpijskie na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-30)]. (ang.)