Osiem cnót rycerskich

Ten artykuł od 2011-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Osiem cnót rycerskich – zbiór kanonicznych cnót stanowiących podstawę honorowego kodeksu rycerza. Społeczeństwo było przekonane o tym, że rycerz, który odznaczył się cnotami był postawiony wyżej w hierarchii, uszlachetniony. Stawał się on wówczas najczęstszym tematem eposów rycerskich i wzorem do naśladowania.

Do zbioru tych cnót należały:

1. fidelitas /wierność/
2. pietas /pobożność/
3. virtus /męstwo/
4. prudentia /roztropność/
5. curiositas /dworność/
6. largitas /hojność/
7. honestas /uczciwość/
8. honorus /uznanie innych/

Cnotami tymi po dziś dzień podążają konfratrzy zakonów rycerskich, np. Zakonu Kawalerów Maltańskich, posługujący się symbolem ośmioramiennego krzyża. Ramiona te są odwzorowaniem i przypomnieniem ośmiu cnót rycerskich^[1].

Przypisy