Paolo Quagliati
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1555 | ||
|---|---|---|---|
| Pochodzenie | włoskie | ||
| Data i miejsce śmierci | 16 listopada 1628 | ||
| Gatunki | muzyka poważna, muzyka barokowa | ||
| Zawód | kompozytor, organista | ||
| |||
Paolo Quagliati (ur. około 1555 w Chioggii, zm. 16 listopada 1628 w Rzymie[1][2][3]) – włoski kompozytor i organista.
Życiorys
Pochodził z rodziny szlacheckiej[2]. Od około 1574 roku działał w Rzymie[1][2][3], gdzie był organistą w bazylice Matki Bożej Większej[1][2][3]. Związany był z domami arystokratycznymi, w latach 1605–1608 z rodem Farnese[1][3], a od 1621 roku z rodziną Ludovisich[1]. W 1621 roku został szambelanem papieża Grzegorza XV i otrzymał godność protonotariusza[1][2][3]. Pochowany został w bazylice Matki Bożej Większej[1].
Wychodząc z tradycji renesansowej polifonii, stopniowo adaptował w swojej twórczości nowe prądy stylistyczne, a jego muzyka ewoluowała w kierunku monodii[1]. W 1606 roku wystawił w Rzymie serenadę Il carro di fedeltà d’Amore, jeden z pierwszych utworów z gatunku dramma per musica[1][2][3]. Był także autorem wielogłosowych madrygałów[1][2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 261. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2893. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d e f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 719. ISBN 0-674-37299-9.
Linki zewnętrzne
- Paolo Quagliati – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Kontrola autorytatywna (osoba):
- Treccani: paolo-quagliati
- Catalana: 0053539
