Paul Schröder

Ferdinand Gottlob Paul Schröder (ur. 19 maja 1873 w Berlinie, zm. 7 czerwca 1941 w Lipsku) – niemiecki lekarz psychiatra, profesor Uniwersytetu w Greifswaldzie i Uniwersytetu w Lipsku.

Życiorys

Syn nauczyciela Theodora Adolfa Schrödera i Henriette Schulz. Ukończył Gymnasium zum Grauen Kloster. Studiował na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie i na Uniwersytecie w Grazu. W 1897 ukończył studia i zdał egzaminy państwowe. Następnie specjalizował się w psychiatrii we Wrocławiu u Wernickego, w Heidelbergu u Kraepelina, w Królewcu u Bonhoeffera i ponownie w Heidelbergu, u Franza Nissla. Od 1912 asystent u Bonhoeffera w Berlinie. W 1913 został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu w Greifswaldzie. Od kwietnia 1925 profesor zwyczajny Uniwersytetu w Lipsku. W 1937 został pierwszym przewodniczącym Międzynarodowego Towarzystwa Psychiatrii Dziecięcej. W 1938 roku przeszedł na emeryturę.

Wybrane prace

• Einführung in die Histologie und Histopathologie des Nervensystems, Jena 1908.
• Geistesstörungen nach Kopfverletzungen. Für Neurologen und Chirurgen, Stuttgart 1915.
• Stimmungen und Verstimmungen, Leipzig 1930.
• Kindliche Charaktere und ihre Abartigkeiten, Breslau 1931.
• Ideengehalt und Psychologie des Kommunismus, Leipzig 1939.

Bibliografia

• Paul Schröder (1873-1941). W: Castell R, Gerhard UJ: Geschichte der Kinder- und Jugendpsychiatrie in Deutschland in den Jahren 1937 bis 1961. Vandenhoeck & Ruprecht, 2003. ss. 436-442
• Trenckmann U. Der Leipziger Beitrag zur Entwicklung theoretischen Denkens in der Psychiatrie. Wissenschaftliche Zeitschrift der Karl-Marx-Universität Leipzig. Mathematisch-naturwissenschaftliche Reihe, 31 (2), ss. 115–130, 1982
• Prof. Ferdinand Gottlob Paul Schröder Professorenkatalog der Universität Leipzig / Catalogus Professorum Lipsiensis