Renato Corti
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | Włochy | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1 marca 1936 | ||
| Data i miejsce śmierci | 12 maja 2020 | ||
| Biskup Novary | |||
| Okres sprawowania | 1990–2011 | ||
| Biskup pomocniczy Mediolanu | |||
| Okres sprawowania | 1981–1990 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 28 czerwca 1959 | ||
| Nominacja biskupia | 30 kwietnia 1981 | ||
| Sakra biskupia | 6 czerwca 1981 | ||
| Kreacja kardynalska | 19 listopada 2016 | ||
| Kościół tytularny | |||
| |||
| Data konsekracji | 6 czerwca 1981 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Carlo Maria Martini | ||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Bernardo Citterio | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Renato Corti (ur. 1 marca 1936 w Galbiate, zm. 12 maja 2020 w Rho) – włoski duchowny katolicki, biskup pomocniczy Mediolanu w latach 1981–1990, biskup Novary w latach 1990–2011, kardynał od 2016.
Życiorys
Święcenia kapłańskie otrzymał 28 czerwca 1959.
Episkopat
30 kwietnia 1981 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji mediolańskiej, ze stolicą tytularną Zallata. Sakry biskupiej udzielił mu 6 czerwca 1981 ówczesny arcybiskup Mediolanu - kard. Carlo Maria Martini.
19 grudnia 1990 został mianowany biskupem ordynariuszem diecezji Novara.
24 listopada 2011 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z urzędu ordynariusza, złożoną ze względu na wiek.
9 października 2016 ogłoszono jego nominację kardynalską[1]. Kreowany kardynałem prezbiterem San Giovanni a Porta Latina 19 listopada 2016. Z racji ukończenia 80. roku życia przed kreacją, nie miał uprawnień elektorskich.
Zmarł 12 maja 2020 w klasztorze w Rho koło Mediolanu[2].
Przypisy
Bibliografia
- Renato Corti [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-10-21] (ang.).
