Robert Koldewey

Robert Koldewey

Data i miejsce urodzenia	10 września 1855 Blankenburg
Data i miejsce śmierci	4 lutego 1925 Berlin
Zawód, zajęcie	archeolog
Multimedia w Wikimedia Commons

Robert Johann Koldewey (ur. 10 września 1855 w Blankenburgu^[1], zm. 4 lutego 1925 w Berlinie^[1]) – niemiecki architekt i archeolog, sławę przyniosły mu prowadzone przez niego 1889-1917 wykopaliska w Babilonie, których celem było przebadanie całości miasta.

Życiorys

Był samoukiem archeologiem-historykiem. Po ukończeniu gimnazjum w Brunszwiku, przeniósł się z rodziną do Altony w 1869, gdzie uczęszczał do humanistycznego gimnazjum Christianeum^{[potrzebny przypis]}. Zdał maturę w 1875 roku. Studiował historię sztuki na uniwersytecie w Berlinie i Wiedniu^{[potrzebny przypis]}.

W 1882 roku porzucił studia^{[potrzebny przypis]} i przyłączył się do wyprawy archeologicznej badającej starożytne Assos^[1], gdzie nauczył się technik eksploracyjnych oraz dokumentacji. Później uczestniczył w ekspedycji na Lesbos w 1885, do Iraku w 1887 i do ruin starożytnego Samal w Turcji w latach 1888-1892^[1] W latach 1887-1897 wykładał architekturę w Görlitz^[1].

W 1897 we współpracy z Niemieckim Towarzystwem Orientalistycznym rozpoczął badania ruin starożytnego Babilonu^[1]. Wykopaliska rozpoczęto w 1899^[1]. Rezultatem prowadzonych przez niego w ciągu 18 lat wykopalisk w Babilonie było odkrycie zigguratu E-temenanki oraz Bramy Isztar^[1]. Rozwinął metodę „rozpoznawania” cegieł glinianych, z których były zbudowane Wiszące ogrody Semiramidy^{[potrzebny przypis]}.

Prowadził także wykopaliska na terenie Grecji i Włoch^[1].

Przypisy