SZD-27 Kormoran

SZD-27 Kormoran

Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Szybowcowy Zakład Doświadczalny
Konstruktor	Józef Niespał
Typ	szybowiec
Konstrukcja	całkowicie metalowa Grzbietopłat
Załoga	2
Historia
Data oblotu	2 stycznia 1965
Liczba egz.	2 prototypy
Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość	17,0 m
Wydłużenie	15 m
Długość	8,0 m
Wysokość	1,10 m
Powierzchnia nośna	19,3 m²
Masa
Własna	289 kg
Startowa	552 kg
Osiągi
Prędkość minimalna	64 km/h
Prędkość dopuszczalna	235 km/h
Prędkość min. opadania	0,8 m/s przy 80 km/h
Doskonałość maks.	28,1 przy 93 km/h
Współczynnik obciążenia konstrukcji	+8 / -4 g
Dane operacyjne
Multimedia w Wikimedia Commons

SZD-27 Kormoran – polski, dwumiejscowy, szybowiec szkolno-treningowy, konstrukcji całkowicie metalowej. Zaprojektowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej. Pozostający w fazie prototypu.

Historia

Szybowiec powstał w wyniku zlecenia przez Aeroklub PRL w 1960 r. biurom konstrukcyjnym stworzenia dwumiejscowego metalowego szybowca, który nadawałby się do szkolenia, treningu i podstawowej akrobacji. Przyjęto założenie, że ma to być szybowiec o konstrukcji metalowej^[1]. Złożone zostały dwa projekty wstępne. Jeden to mielecki PZL M-8 Pelikan, drugi to SZD-27 „Kormoran”, który wygrał, a prototyp został skierowany do realizacji. W 1964 r. w Zakładzie Wytrzymałości (TK) Instytutu Lotnictwa zostały przeprowadzone pod kierownictwem mgr inż. Tadeusza Chylińskiego^[2] badania wytrzymałościowe i sztywnościowe skrzydła szybowca według własnego opracowanego Zakładzie TK programu badań. Zleceniodawcą był SZD w Bielsku-Białej.

Szybowiec zaprojektowany pod kierownictwem inż. Józefa Niespała^[2]. Prace konstrukcyjne trwały od 1961 do 1962 r. Prototyp, o znakach rejestracyjnych SP-2463, został oblatany 2 stycznia 1965 r. przez Adama Zientka^[3] w Bielsku. Szybowiec nie doczekał się nigdy produkcji seryjnej pozostając jedynie prototypem. Zbudowano dwa egzemplarze, jeden znajduje się w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie^[4], a drugi znajduje się w rękach prywatnych.

Konstrukcja

Dwumiejscowy grzbietopłat o konstrukcji całkowicie metalowej^[2].

Skrzydło dwudzielne o obrysie prostokątno-trapezowym i skosie do przodu. Konstrukcja skrzydła półskorupowa z blachy usztywnionej podłużnicami, tworząca dwuobwodowy keson. Hamulce aerodynamiczne płytowe wysuwane, konstrukcji metalowej. Lotka dwudzielna, kryta blachą. Na końcu skrzydeł kroplowe zakończenia spełniające rolę podpórek.

Kadłub konstrukcji skorupowej z duralu, usztywnionej rzadko rozstawionymi podłużnicami. Przekrój kadłuba jajowy. Kabina zakryta.

Usterzenie poziome trapezowe, niedzielone. Statecznik poziomy prostokątny konstrukcji półskorupowej. Usterzenie pionowe, skośne. Statecznik pionowy skośny, dwudźwigarowy.

Podwozie stałe, jednotorowe. Składające się z metalowej płozy przedniej, koła zamocowanego do nośnej wręgi kadłuba oraz płozy ogonowej.

Przypisy

Bibliografia

• Piotr Piechowski: Modelarstwo lotnicze. SZD-27 Kormoran. [dostęp 2011-03-16]. (pol.).
• SZD-27 "Kormoran", 1965.. [dostęp 2018-05-05]. (pol.).
• Rafał Chyliński: Moja pasja lotnictwo.Życie i działalność Tadeusza Chylińskiego dla Polskiego Lotnictwa w świetle dokumentów. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2017, s. 852. ISBN 978-83-7339-166-6 oraz Tom 2 ISBN 978-83-7339-167-3

Linki zewnętrzne

• Fotograficzny Rejestr Szybowców. SZD-27 Kormoran