Samorząd Regionu Chof Aza

Samorząd Regionu Chof Aza
מועצה אזורית חוף עזה
samorząd regionu
1978-2005
Ilustracja
Herb samorządu
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Dystrykt Południowy

Siedziba

Newe Dekalim

Data powstania

1978

Populacja (2005)
• liczba ludności


8900

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba osiedli

9

Liczba moszawów

8

Liczba wsi

4

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, po lewej znajduje się punkt z opisem „Samorząd Regionu Chof Aza”
31°21′17,91″N 34°16′28,39″E/31,354975 34,274553
Strona internetowa

Samorząd Regionu Chof Aza (hebr. מועצה אזורית חוף עזה, Mo'aca Ezorit Chof Aza) – istniejący od 1978 roku od 2005 roku samorząd regionu, który swoim obszarem administracyjnym obejmował osiedla żydowskie w Strefie Gazy. Został zlikwidowany po tym jak Ariel Szaron przeprowadził jednostronne wycofanie ze Strefy Gazy i Północnej Samarii. Siedziba samorządu znajdowała się w Newe Dekalim, a liczba izraelskich osadników wynosiła ok. 8900 osób[1].

Historia

Obszar administracyjny samorządu
 Osobne artykuły: Wojna sześciodniowa i Strefa Gazy.

Strefa Gazy po wojnie sześciodniowej weszła w granice Państwa Izrael. Pierwsze osiedla były tworzone przez brygadę Nachal i ruch Bene Akiwa. Siły Obronne Izraela postanowiły rozbudować infrastrukturę drogową, administracyjną i gospodarczą w celu rozwoju regionu. Dodatkowo administracja wojskowa rozwijała obozy dla uchodźców znajdujących się w Strefie Gazy[2]. Powstanie samorządu regionalnego było wiązało się z dalszą niemożnością ponoszenia kosztów przez Samorząd Regionu Eszkol i Samorząd Regionu Sedot Negew. Należało stworzyć strukturę, która będzie w stanie objąć opieką samorządową i finansową nowo powstałe osiedla[3][4].

Na mocy porozumień pokojowych z Palestyńczykami z 1995 roku Izrael wycofał się z palestyńskich wsi i miast w Strefie Gazy, pozostawiając jedynie żydowskie enklawy pod postacią osiedli. Jednocześnie władze izraelskie uznały samodzielność i samorządność Autonomii Palestyńskiej na obszarach arabskich. Jak podaje Elisza Efrat obszar Strefy Gazy nie miał większego znaczenia historycznego, religijnego, a nawet gospodarczego. W 2005 roku zgodnie z decyzją Ariela Szarona Izrael dokonał ewakuacji wszystkich osiedli żydowskich znajdujących się w Strefie Gazy[5].


Osiedla żydowskie w samorządzie

Osiedla w Samorządzie Chof Aza były podzielone na trzy bloki:

  • Obszar północny: Elej Sinai, Dugit, Nisanit
  • Necarim: Necarim
  • Gusz Katif: Bdolach, Bnej Acmon (Acmona), Gadid, Gan Or, Ganej Tel, Katif, Kerem Acmona, Kfar Jam, Morag, Necer Chazani, Newe Dekalim, Pe'at Sade, Rafijach, Jam, Szirat ha-Jam, Slaw, Tel Ktifa, Kefar Darom[1][6].

Przypisy

  1. a b Jesza, מועצה אזורית חוף עזה [online] [dostęp 2019-06-12] .
  2. EliszaE. Efrat EliszaE., The West Bank and Gaza. A geography of occupation and disengagement, New York: Routledge, 2006, s. 174 .
  3. בוטלה תכנית ליסד מועצה אזורית להתנהלות ברצועה, „Dawar”, 15 sierpnia 1972, s. 2 .
  4. הקמת המועצה האזורית קטיף – בחבל עזה, „Ma'ariw”, 10 maja 1979, s. 4 .
  5. EliszaE. Efrat EliszaE., The West Bank and Gaza. A geography of occupation and disengagement, New York: Routledge, 2006, s. 178 .
  6. EliszaE. Efrat EliszaE., The West Bank and Gaza. A geography of occupation and disengagement, New York: Routledge, 2006, s. 175-176 .
  • p
  • d
  • e
Żydowskie alije
Okres przedpaństwowy
Po powstaniu Izraela
Osadnictwo po 1948
Obszary
Organizacje, instytucje i ruchy
Pozostałe