Shōhei Ōoka : Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Shōhei Ōoka

Shōhei Ōoka
大岡昇平
Ōoka Shōhei
Shōhei Ōoka
Data i miejsce urodzenia	6 marca 1909 Tokio
Data i miejsce śmierci	25 grudnia 1988 Tokio
Narodowość	japońska
Alma Mater	Kyoto University
Dziedzina sztuki	powieść
Ważne dzieła
Nobi

Shōhei Ōoka (jap. 大岡昇平 Ōoka Shōhei; ur. 6 marca 1909 w Ushigome (ob. tokijska dzielnica Shinjuku), zm. 25 grudnia 1988^[1]) – japoński pisarz.

W 1932 przeniósł się do Kioto, gdzie studiował literaturę francuską na Kyoto University^[2]. Szczególnie interesował się dziełami André Gide’a i Stendhala^[3].

W 1944 został powołany do wojska i wysłany na Filipiny, gdzie jego oddział został zdziesiątkowany, a sam Ōoka dostał się do amerykańskiej niewoli^[2]^[4] na wyspie Leyte.

W grudniu 1945 powrócił do kraju. Rok później debiutował autobiograficznym opowiadaniem Furyoki (Pamiętnik jeńca wojennego, 1946)^[2]. W 1951 opublikował swoją najbardziej znaną powieść, Nobi (1951, przekład polski Ognie polne, 1959^[1]). Powstała ona w oparciu o jego własne przeżycia wojenne. Powieść przyniosła mu rozgłos i Nagrodę Literacką Yomiuri^[4].

W twórczości Ōoki widoczne są wpływy japońskiego neorealizmu i neoimpresjonizmu^[1], a także własnych przeżyć wojennych^[2]^[5]. W swoich powieściach ukazywał dramat człowieka uwikłanego w wojnę oraz współczesne problemy społeczne^[1]. Nawiązywał także do twórczości Gide’a i Stendhala^[1], którego dzieła tłumaczył na japoński^[2] i któremu poświęcił liczne ze swoich esejów^[1]. Na twórczości francuskiego pisarza oparł także powieść psychologiczną Musashino fujin (Kobieta z Musashino, 1950)^[6].

Laureat Nagrody Asahi za 1975 rok^[7].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Ōoka Shōhei, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-08-17] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Merriam-Webster’s Encyclopedia of Literature. Springfield: Merriam-Webster, 1995, s. 837. ISBN 0-253-32983-3.
↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN SA, 2011, s. 405–407. ISBN 978-83-01-17214-5.
↑ ^a ^b William D. Hoover: Historical Dictionary of Postwar Japan. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 240–241. ISBN 978-0-8108-5460-4.
↑ J. Scott Miller: The A to Z of Modern Japanese Literature and Theater. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 95. ISBN 978-0-8108-7615-6.
↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN SA, 2011, s. 406. ISBN 978-83-01-17214-5.
↑ The Asahi Prize [online], Asahi Shimbun [dostęp 2020-03-24] (ang.).