Sicut cervus desiderat
Sicut cervus desiderat – motet na cztery głosy (sopran, alt, tenor i bas) skomponowany przez Giovanniego Pierluigi da Palestrinę. Słowa motetu pochodzą z języka łacińskiego, z drugiego wersu Psalmu 42. Tekst w łacinie to: „sicut cervus desiderat ad fontes aquarum, ita desiderat anima mea ad te, Deus” (pol. jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże)[1]. Dzieło Palestriny uznawane jest za modelowy utwór renesansowej polifonii, wyrażający spokojną, ale jednocześnie żarliwą tęsknotę duchową[2].
